Veiðimaðurinn - 01.12.1989, Blaðsíða 21

Mynd 1. Meðalþyngd merktra smálaxa t Laxeldisstöð rtkisins í Kollafirði.
var fremur slakt í þeim landshluta. Helsta
einkenni sumarsins var smálaxabrestur,
sem einkenndist af óvenju smáum eins árs
hængum og skorti á smálaxahrygnum.
Göngur stórlaxa voru rýrari en margir
höfðu búist við, sennilega vegna óvenju
mikils þroska hjá smálaxi á síðasta ári.
Eins og áður var sagt má alltaf búast við
slökum laxagöngum öðru hverju, en það
kemur mest á óvart að fá svo lélegt ár í
kjölfarið á einu því besta, sem komið hefur
hér á landi. Það sýnir að ætis- og hitaskil-
yrði í Noður-Atlantshafi breytast mun
örar en nokkurn hefði órað fyrir.
Hafbeitarniðurstöður 1979-1989
í Laxeldisstöðinni í Kollafirði hefur
verið sleppt þúsundum örmerktra laxa-
seiða á hverju ári allt frá árinu 1974. Þegar
laxinn kemur til baka má lesa nákvæmlega
sjávaraldur auk þess sem allur laxinn er
nákvæmlega vigtaður og kyngreindur.
Komið hefur í ljós að meðalstærð smálaxa
og kynjahlutfall er mjög breytilegt milli
ára og svarar mjög breytingum á ástandi
sjávar. Einnig getur orðið veruleg breyting
á hlutfalli eins og tveggja ára laxa úr
ákveðnum seiðagangi, ef sjávarskilyrði
versna.
Meðalþyngdir smálaxa
Athyglisvert er að skoða meðalþyngdir
merktra eins árs laxa, sem heimst hafa í
Laxeldisstöðinni í Kollafírði undanfarin
tíu ár (Mynd 1). Meðalþyngdir eru tiltölu-
lega lágar sumrin 1980, 1984 og 1989.
Þetta kemur vel heim við rýrar heimtur
smálaxa í eldisstöðina 1984 og 1989 og
flestir stangaveiðimenn muna eftir rýrum
smálaxagöngum í árnar sumrin 1980, 1984
og 1989. Hinsvegar sést vel hvað laxinn er
vænn árin 1981, 1985 og 1988 en þá voru
VEIÐIMAÐURINN
19