Veiðimaðurinn - 01.12.1989, Qupperneq 67

Aðalfundur
L.S.
Aðalfundur Landssambands stangaveiði-
félaga var haldinn í Munaðarnesi dagana
4. og 5. nóvember, og var þetta 39. aðal-
fundur samtakanna. Fundinn sóttu 85
fulltrúar frá ýmsum stangaveiðifélögum
landsins, auk nokkurra gesta, þeirra á
meðal Arna Isakssonar veiðimálastjóra,
Böðvars Sigvaldasonar formanns Lands-
sambands veiðifélaga, Orra Vigfússonar
formanns Laxárfélagsins, Tuma Tómas-
sonar fískifræðings og Sigurðar Arna-
sonar fv. skipherra, sem allir fluttu erindi á
fundinum. Fundarstjórar voru Svend
Richter og Gylfi Pálsson frá Armönnum,
og fundarritarar Böðvar Björnsson og
Ingi Steinar Gunnlaugsson frá Stanga-
veiðifélagi Akraness.
Rafn Hafnfjörð formaður L.S. setti
fundinn og minntist í upphafí Finnboga
Guðlaugssonar, sem andaðist 29. maí s.l.,
en hann var félagi í Stangaveiðifélagi Borg-
arness og um langt árabil gjaldkeri og síðan
formaður þess félags og sat aðalfundi L.S.
í 19 ár.
Formaður gat þess, að þrjú félög hefðu
gengið í L.S. frá síðasta aðalfundi og bauð
þau velkomin í hópinn. Þetta eru stanga-
veiðifélögin A stöng, Grettistak og Lax-á.
Þá bauð hann þrjá fulltrúa Stangaveiði-
félags Patreksfjarðar sérstaklega velkomna
á fundinn, en fulltrúar þess félags hafa ekki
setið aðalfund L.S. áður.
Því næst sagði formaður:
Við höfum nú valið þennan fundarstað
einu sinni enn þrátt fyrir að hann henti
ekki vel fyrir okkar hefðbundna kvöld-
fagnað. En hann hefur svo marga kosti er
tengjast okkar hugðarefni, stangaveiðinni,
að það fyrirfmnst enginn heppilegri.
Hér erum við nokkurn veginn miðsvæð-
is milli þeirra stangaveiðifélaga er best hafa
sótt aðalfundi okkar, þó eilítið sé lengra
fyrir Akureyringa að fara heldur en okkur
Sunnlendinga.
Hér erum við mitt í einu besta veiði-
héraði landsins, sem kalla má vöggu
stangaveiðinnar á Islandi, því heimildir
herma að Andrés Andrésson Fjeldsted sé
fyrsti Borgfirðingurinn sem stundaði
stangaveiði og þá trúlega fyrsti Islend-
ingurinn, því að í Byggðasafninu í Borgar-
nesi er veiðistöng sem hann fékk frá Eng-
landi árið 1852 og trúlega hefur hann
byrjað að veiða á hrífuskaft eða bambus-
stöng mun fyrr.
Hér erum við fjarri skarkala borgar-
lífsins og getum á vissan hátt notið þess
friðar og þeirrar fegurðar sem íslensk nátt-
úra hefur upp á að bjóða, - þess er við
stangaveiðifólk sækjumst eftir, - þar sem
hið hefta hugmyndaflug borgarlífsins og
innibyrgð leikgleði fær útrás.
Verum minnug þess að þennan fjársjóð,
þessa fögru og ómenguðu náttúru, eigum
við í sameiningu öll þjóðin og þessi forrétt-
indi verðum við að sameinast um að verja,
bæði dreifbýlis- og þéttbýlisfólk.
Formaður flutti síðan skýrslu um starfið
65
VEIÐIMAÐURINN