Veiðimaðurinn - 01.12.1989, Síða 72

stangaveiðifélaga taka fram eftirfarandi:
1. - Með vaxandi þéttbýli, einhæfni í
störfum og inniveru hefur æ betur komið í
ljós þörf mannsins fyrir nána snertingu við
náttúru landsins og tilbreytingu frá hinu
manngerða umhverfi steinsteypu, malbiks
og mengunar.
2. - Það er löngu viðurkennd staðreynd
víða um heim að hófleg áreynsla og heil-
brigt tómstundagaman minnki mjög lík-
urnar fyrir óhólegri notkun hverskonar
lífsflóttalyfj a, efli heilbrigði og dragi þann-
ig úr gífurlegum kostnaði sem leiðir af
ótímabærri hrörnun s.s. rekstri heilsu-
hæla, baráttu gegn notkun deyfilyfja og
afbrotum.
3. - Við viljum því hvetja milliþinga-
nefnd og Alþingi til að standa vörð með
okkur um þessa þjóðarheill og koma í veg
fyrir að steinn verði lagður í götu þeirra
60 þúsund Islendinga sem stunda þá úti-
vistaríþrótt er stangaveiði nefnist, með því
að leggja virðisaukaskatt á stangaveiðileyfi.
4. - Það hefur heyrst að ekki eigi að
leggja virðisaukaskatt á stangaveiðileyfi
sem veiðiréttareigendur selja beint til
stangaveiðifélaga og einnig að leyfi til út-
lendinga verði undanþegin þessari skatt-
heimtu, - aðeins eigi að leggja þennan
skatt á íslensk stangaveiðifélög.
Finnst okkur þetta furðuleg hugmynda-
fræði, ef rétt reynist, því slík mismunun
myndi ekki aðeins vera hnefahögg í andlit
alls stangaveiðifólks í landinu, heldur
myndi hún trúlega leggja þá uppbyggingu
í rúst sem átt hefur sér stað hjá veiðiréttar-
eigendum (bændum) er staðið hafa að
stofnun veiðifélaga undanfarin 50 ár.
5. - Við lítum á árnar okkar og silungs-
veiðivötnin sem auðlind til að gera búsetu í
okkar annars harðbýla landi bærilegri,
bæði fyrir dreifbýlis- og þéttbýlisfólk.
6. - Því mótmælum við þessari nýju
skattheimtu á þessa útivistaríþrótt og
væntum skilnings ykkar og stuðnings.
Í.S.Í. málið
Eitt af fyrstu verkum mínum sem for-
maður þessara samtaka var að leita leiða til
þess að gera L.S. áhugaverðara og árang-
ursríkara fyrir aðildarfélögin.
Ein auðveldasta leiðin til þess var að
mínu mati sú að fá inngöngu í Iþróttasam-
band Islands.
Eg hef rætt um þetta á tveimur síðustu
aðalfundum, þrem formannafundum og að
endingu skrifaði ég svohljóðandi bréf
til allra aðildarfélaganna þ. 2. maí s.l.:
Á tveimur síðustu aðalfundum hefur
stjórn L.S. lagt áherslu á inngöngu félag-
anna í íþróttasamband Islands.
Aðalástæðurnar eru einkum þrjár:
/ fyrsta lagi fengist ótvíræð viðurkenn-
ing á stangaveiðinni sem íþrótt og mundi
það eitt auðvelda okkur öll samskipti við
opinbera aðila s.s. óskir um veiðirétt í
óbyggðum, uppistöðulónum Landsvirkj-
unar og jafnvel einhverjum ríkisjörðum.
Einnig lagfæringu og lagningu vega að
veiðivötnum o.s.frv.
í öðru lagi fengju stangaveiðifélögin
töluverðar greiðslur úr sameiginlegum
sjóðum I.S.I., eins og önnur aðildarfélög.
/ þriðja lagi fengi L.S. herbergi í húsa-
kynnum Í.S.Í., aðstöðu til fundahalda og
ýmis konar aðstoð við bréfaskriftir, fjöl-
ritun og hvers konar ráðgjöf gagnvart
opinberum aðilum.
Til þess að ná fram þessu markmiði
þurfa stangaveiðifélögin einfaldlega að
sækja um aðild að sínu héraðssambandi
eða íþróttabandalagi t.d. íþróttabandalagi
Reykjavíkur, Hafnarfjarðar, Akureyrar,
Keflavíkur, Akraness o.s.frv.
í lögum flestra stangaveiðifélaga er get-
70
VEIÐIMAÐURINN