Læknablaðið - 01.10.2022, Blaðsíða 41

L ÆKNABL AÐIÐ 2022/108 469
V I Ð T A L
hafi átt við 20 frá 1. september og 15 frá 1.
október.
„Nú er verið að draga í land. Þeim
gengur illa með fyrstu töluna 20,“ segir
hann. Frá því að reglan var sett hafi mest
35 beðið á bráðamóttökunni. „Í augna-
blikinu hefur talan legið í kringum 25 en
hugmyndin var að 20 ætti að vera hámark
en ekki marktala.“
Með bandarískar rætur
Að bakgrunninum. Mikael Smári Mikaels-
son hefur ekki alltaf borið það nafn. Hann
fékk íslenskan ríkisborgararétt 10 ára
gamall og hét fram að því Michael Nelson.
Foreldrar hans eltu gott atvinnutilboð og
hann flutti til Íslands tveggja ára.
„Ég á í raunar engar ættir á Íslandi,“
segir hann og brosir. „Ég kem með foreldr-
um mínum og ég er enn með tvöfaldan
ríkisborgararétt en þau eru nú alíslensk.
Þorsteinn Gylfason bauð föður mínum
starf við nýja heimspekideild Háskól-
ans eftir að þeir höfðu hist stuttlega.
Ákvörðun var tekin hratt, þau fluttu og sjá
ekki eftir því.“
Hann segir sína sögu áþekka sögu for-
eldra sinna. Hann lærði bráðalækningar
við Australasian College for Emergency
Medicine (ACEM) á Nýja-Sjálandi. „Ég
fékk símhringingu á næturvakt árið 2005
frá kollega sem hafði farið út ári á undan
mér. Hann spurði: Langar þig að koma?
Það vantar lækni. Ákvörðunin var tekin
á nokkrum klukkutímum og ég fór,“
segir Mikael, sem er ánægður með námið
sem hann hlaut og enn ánægðari að hafa
kynnst konu sinni, Rosie Jones. Þau eiga
nú þrjú börn. Hún vinnur einnig á bráða-
móttökunni og er að ljúka sérnámi sínu í
bráðalækningum.
„Maður flýr ekki vinnuna heim,“ segir
Mikael og hlær. „Ég tek hana bókstaflega
með mér heim.“ En hvernig tilfinning er
að koma heim á kvöldin?
„Það var auðveldara þegar ég var bara
á gólfinu. En sem yfirlæknir skila ég ekki
vinnunni þegar vaktinni lýkur. Bæði er
haft samband þegar eitthvað kemur upp á
allan sólarhringinn og svo næ ég ekki að
klára verkin á sama hátt. En það er betra
að spyrja fólkið á gólfinu um líðanina.
Fólk er mjög mishæft í að segja: Nú er
dagurinn minn búinn,“ segir Mikael.
En hefði hann tekið þessu starfi, hefði
hann vitað að hann stæði í þessum spor-
um nú ári seinna? „Ef ég tala hreint út
fannst mér ég aðeins hafa tvo möguleika
þegar ég tók stöðuna. Það var enginn ann-
ar sem vildi stíga fram. Enginn vildi taka
við þessu sökkvandi skipi og öllu sem því
fylgdi,” segir hann. Hinn möguleikinn
hafi verið að flytja úr landi.
„Ég á nýsjálenska konu og gat kvatt
landið og farið þangað. En ég valdi að sjá
hvort mér tækist að snúa þessu skipi og fer
síðastur frá borði,“ segir Mikael. En telur
hann að skipið sökkvi dýpra?
„Ég þori ekki að segja það. Það er enn
smá spotti eftir en gott að sjá að við höfum
feikisterkan og áhugasaman hóp lækna í
Mikael Smári Mikaelsson, yfirlæknir
á bráðamóttöku Landspítala, er nýr
formaður kjarasamninganefndar
lækna. Mynd/gag
sérnámi og ég sé að margir flottir áhuga-
samir hjúkrunarfræðingar eru í námi og
á leiðinni. Ný kynslóð er á leiðinni sem
þekkir aðeins þetta ástand en heldur samt
áfram,“ segir hann.
„Ég held því í þá von að okkur takist að
byggja bráðamóttökuna upp aftur,” segir
hann en leggur þó áherslu á að uppsagnir
læknanna 2020 og 2021 og hjúkrunar-
fræðinganna nú séu mikill skellur. „Þetta
er blóðtaka sem ekki er hægt að hrista af
sér,“ segir hann. „Vinna á bráðamóttöku
byggist á dómgreind og innsæi sem fæst
aðeins með reynslu,“ segir hann.
„Það tekur því mörg ár að byggja starf-
semina upp aftur. Titillinn ræður því ekki
hvernig gengur. Það tekur mörg ár að læra
starfið, því miður, en ég trúi að það takist
á endanum.“
„Það var enginn annar sem vildi
stíga fram. Enginn vildi taka við
þessu sökkvandi skipi og öllu
sem því fylgdi.“