Læknablaðið - 01.10.2022, Blaðsíða 45

L ÆKNABL AÐIÐ 2022/108 473
Dagur í lífi lungnalæknis
06:30 Síminn hringir á tilætluðum tíma.
Ríf mig fram úr og í sturtu. Kettirnir bíða
við dyrnar þegar ég er búinn og ég gef
þeim blautmat dagsins. Smyr mér flatköku
og set tvo skammta af Nespresso í ferða-
mál, tek með út í bíl. Í dag er ég að vinna
á Sjúkrahúsinu á Akranesi en ég bý í efri
byggðum Kópavogs. Það er enn einn fal-
legur haustdagurinn, sárabót fyrir lélegt
sumar en það er við frostmark þegar ég
legg af stað. Hljóðbókin fer í gang þar
sem frá var horfið, The Sea eftir John Ban-
ville, ég nota tímann sem fer í akstur til
að hlusta á heimsbókmenntirnar. Á degi
sem þessum er sönn ánægja að keyra,
morgunsólin litar Esjuna og Akrafjallið og
eilífar framkvæmdirnar á Kjalarnesinu ná
ekki að skemma útsýnið. Verra getur það
verið á veturna í myrkri og slagviðri eða
norðaustan hvassviðri, stöku sinnum er
vegurinn lokaður.
07:45 Sest við tölvuna, renni yfir inn-
lagða sjúklinga. Geri krossgátu dagsins í
New York Times til að sparka heilanum í
gang.
08:20 Fræðslufundur. Loksins, eftir
mörg löng COVID-hlé, eru fræðslufund-
irnir byrjaðir aftur, þar skiptast læknar
spítalans á að fræða kollegana. Í dag er
það Hlíf Samúelsdóttir sérnámsgrunn-
læknir sem talar um góðkynja hnúta í legi
og gerir það vel. Eftir fundinn er snöggur
morgunmatur.
09:15 Stofugangur á A-deild, lyflækn-
ingadeild. Eftir frekar erfitt sumar er nú
aðeins rólegra á deildinni, enginn bráð-
veikur eða óstabíll. Það er líka ágætt þar
sem það er verið að innleiða nýtt rafrænt
lyfjaordinations-kerfi og fer drjúgur tími
í að ræða það. Deildin er nýuppgerð,
drjúgur hluti síðasta árs undirlagður af
framkvæmdum. Hún er ágætlega búin þó
alltaf megi bæta við tækjum en það sem
er mest um vert er að hún er mönnuð af
frábæru starfsfólki. Engin stórtíðindi á
stofugangi og ég fer niður á skrifstofu að
hringja í sjúklinga með rannsóknarniður-
stöður og önnur erindi.
11:00-16:00 Móttaka lungnasjúklinga.
Vegna skorts á skipulagsgáfu er ég með
tvöfalda móttöku í dag, er á leið í frí til
að fagna stórafmæli eiginkonunnar og
hrúgaði tveimur móttökudögum á einn.
Flestir eru þó „góðkunningjar“ með
teppusjúkdóma sem koma til eftirlits og
allt gengur smurt. Ánægjulegast er að
kona um sjötugt sem ég hef haft áhyggjur
af vegna versnandi ástands og öndunar-
bilunar er orðin reyklaus og lítur miklu
betur út. Annar maður á svipuðum aldri
með hörmulega lungnastarfsemi virðist
vera að sigla inn í öndunarbilun og þyrfti
jafnvel súrefni, hann fær sterakúr til að
hressa sig við og ég verð í sambandi við
hann fljótlega.
16:30 Keyri aftur suður, veðrið er jafn
fallegt og um morguninn. Vegna áður-
nefnds skipulagsleysis var ég settur á vakt
um kvöldið en náði að losa mig við hana
með hjálp góðra manna til að undirbúa
ferðalag morgundagsins, ekki síst til að
komast í löngu tímabæra klippingu.
18:00 Heyri í eiginkonunni að lokinni
klippingu, dæturnar eru tvist og bast
og engin stemning fyrir eldamennsku
þannig að ég kippi með pizzum á heim-
leiðinni, þeim er sporðrennt á hefðbund-
inn hátt og horft með öðru auganu á frétt-
ir sem eru jafn dapurlegar og venjulega.
20:00 Lúinn eftir daginn þannig að
pökkun er frestað til morguns, enda er
það ekki mikil seremónía, öllu sem mér
dettur í hug hent ofan í tösku. Tékka okk-
ur inn í flug morgundagsins, sit svo og les
þar til kominn er háttatími.
Stefán Þorvaldsson Stofugangur á lyflækningadeild. Frá vinstri: Undirritaður, Anna Þóra Þorgilsdóttir,
Ingi Karl Reynisson og Hlíf Samúelsdóttir.