Arkitektúr og skipulag - 01.04.1988, Qupperneq 29

Aö mati höfundarins minnir upp-
bygging Epalhússins nokkuð á
„tjald" sem reist hefur veriö yfir
starfsemi fyrirtækisins. Burðar-
grindin er úr límtrésbitum og utan á
þeim er léttbyggö hlíföarkápa úr
ílöngum álplötum sem sniönar voru
til eftir forsögn arkitektsins. ( hvor-
um húshluta er eins konar hús inni í
húsinu, myndað af steyptum súlum
og millilofti úr steinsteypu. Pessar
risavöxnu búðarhillur standa einar
sér inni í húsinu án þess aö snerta
sjálfan útvegginn. Ofan á þeim er
síðan efri hæð verslunarinnar.
Steypuvirkiö er jafnframt afstífing
fyrir buröarbita skemmunnar, en
engar þverstoðir ganga á milli
þeirra. Steypuhillurnar tvær eru
tengdar saman meö brú sem geng-
ur þvert yfir miörými hússins, sem
er eins og áöur segir baðað í Ijósi
frá opinu sem klýfur húsiö í tvennt.
Brú þessi tengist léttbyggðum stig-
anum, sem svífur einn og óstuddur
í hjarta miðrýmisins. Til aö árétta
tengslin viö umhverfið er gólf mið-
rýmisins lagt hrjúfum steini, sams
konar og verða mun í stéttinni utan
viö gluggann. Grófgert gólfefniö
myndar skemmtilegan bakgrunn við
slétt og fágaö yfirbragð húsgagn-
anna sem gjarnan er stillt upp í
gluggaskotinu til Ijósmyndunar.
Húsinu í heild sinni er ætlaö aö
mynda hlutlausa umgjörö um þá
muni er til sýnis eru. Vegg- og loft-
fletir eru klæddir Ijósum striga. Lím-
trésbitarnir sem halda uppi húsinu
sem og steypuvirkið í miöju eru
einnig máluö í hvítum lit, aö vísu
ekki með þeim blæbrigðum sem
arkitektinn hefði helst kosið.
Á gluggaskotinu á austurhliö
hússins eru litlar dyr sem opnast
munu út í lítinn innibyrgðan garð
sem veröa mun eins konar útvíkkun
á sýningarrýminu. Ætlunin er aö
loka garðinum af meö veggjum úr
fléttuöu timbri sem fylgja munu
skástefnu útskotsins.
Eitt af því sem ávallt hefur ein-
kennt byggingar Manfreðs Vil-
hjálmssonar er djörf og nýstárleg
efnisnotkun samfara mikilli alúð
sem lögö er í allar útfærslur og
smáatriöi. Ólíkt flestum kollegum
sínum hér á landi hefur Manfreð
ætíö veriö spar á steypuna. Léttari
byggingarefni, svo sem stál, gler,
kopar, timbur, krossviður og límtré,
hafa yfirleitt veriö honum tamari. f
endanlegri útfærslu fá þessi efni yf-
irleitt aö njóta sín í sinni uppruna-
legu mynd án þess aö vera dulbúin
eöa falin. Öll samskeyti eru sýnileg
og efnisuppbygging hússins liggur
því Ijós fyrir hverjum sem skoöa
vill.
Flestar af byggingum Manfreðs
eiga þaö sammerkt aö grunnform
þeirra er mjög einfalt, yfirleitt rétt-
hyrningur án króka eöa útskota.
Hann hefur mikiö dálæti á einföld-
um buröarformum og af þeim sök-
um er bragga- og skemmulagiö
honum sérstaklega kært. Meö því
aö velja hin ódýrustu buröarform
sem völ er á hverju sinni hefur
Manfreð oft tekist aö spara umtals-
verðar fjárhæöir í byggingum sín-
um. Lausn hans á Epalhúsinu er
gott dæmi um þetta, en einnig
mætti nefna Honda-umboðið við
Vatnagaröa, Árbæjarkirkju, íþrótta-
hús T.B.R. við Gnoöarvog og hús
Kristjáns Davíðssonar listmálara aö
Barðavogi 13. ( öllum þessum verk-
um er þaö fremur samspil birtu,
rýmis og efnis sem vekur hughrif
en leikur meö flókin þrívíð form.
99 Pétur H. Ármanns-
son stundaði nám í arki-
tektúr við University of
Toronto í Kanada og
lauk þaðan B-Arch-
Honourus prófi árið
1986. Hann á sæti í
sýningarráði A.í. og tók
m.a. þátt í undirbún-
ingi sýningar vegna
aldarafmælis Guðjóns
Samúelssonar. Hann er
aðalhöfundur bókarinn-
ar „Heimili og húsagerð
1967-1987" er út kom á
vegum Almenna Bóka-
félagsins fyrir síðustu
jól. ((
29