Fréttablaðið - 29.03.2023, Blaðsíða 47

Sem lista-
maður þá
er þetta
rosalega
spennandi
verkefni,
að vinna
með safni
og fá að
velja
algjörlega
rýmið sem
maður
sýnir í.
Gloría eftir Antonio
Vivaldi var að líkind-
um samin á barokk-
tímabilinu árið 1715.
Myndlistarmaðurinn Una
Björg Magnúsdóttir opnar
sýninguna Svikull silfurljómi
í samkomuhúsi Súðavíkur
laugardaginn 1. apríl.
Una Björg Magnúsdóttir er fjórði
listamaðurinn sem er valinn til
þátttöku í sýningaröð Listasafns ASÍ
þar sem skipulagðar eru einkasýn-
ingar listamanna á tveimur stöðum
á landinu, en í ljósi þess að safnið er
ekki með fasta sýningaraðstöðu fá
listamenn sjálfir að velja sýningar-
rými.
„Sem listamaður þá er þetta rosa-
lega spennandi verkefni að vinna
með safni og fá að velja algjörlega
rýmið sem maður sýnir í. En þetta
er bæði blessun og bölvun af því
maður getur valið næstum hvað
sem er og það er erfitt að velja. Ég
lagði upp með að finna rými sem
hefur einhvern ákveðinn tilgang,
eins og bíósal, sundlaug eða sam-
komuhús. En samkomuhús er öðru-
vísi að því leyti að það er í sífelldri
endurnýjun og fær að sinna mis-
munandi hlutverkum,“ segir Una.
Hún opnar sýninguna Svikull silf-
urljómi í samkomuhúsi Súðavíkur
næstkomandi laugardag, 1. apríl,
en tekið er fram í sýningartexta að
sýningin gæti allt eins verið plat.
Ætlarðu að láta fólk hlaupa apríl
alveg til Súðavíkur?
„Já, en það verða allir útnefndir
hetjur sem hlaupa 1. apríl alla leið
til Súðavíkur,“ segir Una og hlær.
Lítið breytt síðan 1930
Spurð um af hverju hún hafi valið
Súðavík sem sýningarstað segist
Una ekki hafa aðra tengingu við
plássið en að hún hafi heillast af
samkomuhúsinu sem sýningarstað.
„Það sem er öðruvísi við þennan
sal, hann er örugglega að mestu
leyti búinn að vera svipaður frá
1930, er að það er búið að fjarlægja
sviðið. Það hanga ennþá leikhús-
tjöld en gólfið er bara aflíðandi inn
í rýmið þar sem sviðið var. Þetta er
svona rými sem getur breyst ennþá
meira eða orðið partur af stóra rým-
inu, þannig að ég er svolítið að vinna
með það. Ég er með skúlptúr sem er
í líki handriðs sem gengur inn úr
því rými og inn í samkomusalinn
sjálfan,“ segir hún.
Þannig að þú ert beinlínis að
vinna verkin út frá rýminu sjálfu?
„Já, algjörlega. Þau spretta út frá
þessu rými. Það er þannig sem ég
vinn oft, jafnvel þótt ég sé að vinna
inn í hefðbundna sýningarsali. Það
er mjög spennandi að vera með sal
sem jafnvel þótt hann sé tómur er
með fullt í gangi. Til dæmis bara
rispur og málningarf lögur frá
1930.“
Dúkkulísur í gamalli bók
Una Björg vakti athygli fyrir sýn-
ingu sína Mannfjöldi hverfur spor-
laust um stund sem sýnd var í D-sal
Hafnarhússins 2020 en þar notaði
hún sýningarrýmið til að sviðsetja
fjarveru meints mannfjölda.
He f u r ð u á h u g a á r ý m u m
almennt?
„Já, það verður gjarnan þannig
og líka einhvern veginn að spila
á þessar væntingar eða fyrir fram
ákveðnu hugmyndir hjá fólki um
hvaða rými það er að ganga inn
í. En svo verða einhverjar smá-
vægilegar breytingar því það þarf
svo lítið til að storka þessum hug-
myndum.“
Á meðal þeirra verka sem Una
sýnir í Súðavík eru fjórar gamlar
dúkkulísur eða pappírspésar sem
hún fann á milli blaðsíðna í spak-
mælabók hjá ömmu sinni.
„Ég var hjá ömmu minni og hún
á þessa spakmælabók og allt í einu
detta út úr bókinni svona dúkku-
lísur sem eru örugglega 75 ára
gamlar. Þær eru klipptar út í mask-
ínupappír og líta þess vegna út eins
og ég hefði getað gert þær í gær en
eru búnar að liggja þarna á milli
blaðsíðna í tugi ára. Það er ein-
hvern veginn líka rými, þessi bók
og plássið á milli þessara blaðsíðna
þar sem þessir pésar eru búnir að
liggja,“ segir Una.
Ársdvöl í Berlín
Til stendur að Una setji upp aðra
sýningu á vegum Listasafns ASÍ í
Mosfellsbæ næsta haust, spurð um
hvers konar sýning það verði segir
hún:
„Þetta verður eitthvert svar eða
framhald en á sama tíma önnur
sýning. Það verða einhver verk
sem fá að halda áfram þangað en
rýmið verður allt öðruvísi. Við
erum ekki búin að ákveða rými en
það er ekkert rými líkt samkomu-
húsinu í Mosó. En þótt ég myndi
taka öll verkin og setja þau eins og
þau koma fyrir í eitthvert annað
rými þá verður það auðvitað önnur
sýning. Það er mjög skemmtilegt
þegar maður vinnur út frá rýmum
að taka verk og setja þau í önnur
rými en á sama tíma þurfa verkin
líka að bregðast við rýminu sem
verður fyrir valinu.“
Í byrjun maí heldur Una svo til
ársdvalar í Berlín í listamiðstöðinni
Kunstlerhaus Bethanien þangað
sem hún var valin úr stórum hópi
umsækjenda til að vinna í alþjóð-
legri gestavinnustofu.
„Myndlistarmiðstöð er með
samstarf við Kunstlerhaus Bet-
hanien og þetta er líka í fjórða sinn
sem einhver héðan er valinn til að
fara út. Ég fer eiginlega bara beint
út eftir að ég er búin með þessa
sýningu, 1. maí, og verð að vinna að
næstu sýningu þar úti. En þetta er
alveg ár þannig að ég þarf að koma
heim til þess að sinna Mosósýning-
unni,“ segir Una.
Það hlýtur að vera gaman að fá
svona tækifæri?
„Já, það eru 25 listamenn sem eru
í einu á sama stað. Maður er með
íbúð sem er með stúdíói og svo er
fólk að vinna og styðja við hvert
annað, fá fólk í vinnustofuheim-
sóknir, svo er verkstæði þarna og
glæsilegir sýningarsalir þar sem
allir sem taka þátt halda sýningu
meðan á dvölinni stendur.“ n
Hleypur apríl alla leið til Súðavíkur
Eftir að Una klár-
ar sýninguna í
Súðavík leggur
hún af stað í árs-
dvöl til Berlínar
í listamiðstöð-
inni Kunstler-
haus Bethanien.
Myndir/AðsendAr
Á meðal þess sem Una sýnir á Svik-
ulum silfurljóma er þetta verk sem
ber heitið 10+1 teningar.
Þorvaldur S.
Helgason
tsh
@frettabladid.is
tsh@frettabladid.is
Í tilefni 35 ára afmælis Fella- og
Hólakirkju blæs kór kirkjunnar til
glæsilegra kórtónleika á pálma-
sunnudagsk völd, 2. apríl. Þar
verður kórverkið Gloría eftir Ant-
onio Vivaldi flutt í heild sinni af kór
Fella- og Hólakirkju ásamt hljóð-
færaleikurum.
„Það var að líkindum árið 1715,
á barokk-tímabilinu, sem hinn
fjölhæfi tónlistarmaður Antonio
Vivaldi frá Feneyjum samdi þessa
Gloríu, kórverk í tólf, f lestum stutt-
um, köf lum, byggt á fjórðu aldar
bæninni Gloria in Excelsis Deo.
Þetta sívinsæla kórverk er sungið
víða um heim sérstaklega um jól
og páska. Kór Fella- og Hólakirkju
hefur nýtt veturinn í að læra þetta
stórskemmtilega verk í tilefni 35 ára
afmælis Fella- og Hólakirkju,“ segir
Arnhildur Valgarðsdóttir, organisti
og stjórnandi.
Þýðing á latneska texta kór-
verksins verður í tónleikaskrá til að
áhorfendur geti glöggvað sig frekar
á verkinu. Að sögn Arnhildar er
Gloría þó fyrst og fremst ævintýra-
lega skemmtilegt verk sem saman-
stendur af mörgum stuttum en
ólíkum köf lum sem fjalla meðal
annars um frið á jörðu.
„Öll ættu að hafa gaman af, burt-
séð frá tónlistariðkun og tónlistar-
smekk, þarna er á ferðinni mikil
orka og fegurð. Við hlökkum öll
mikið til,“ segir Arnhildur.
Einsöngvarar úr röðum kórsins
sem koma fram eru: Kristín Ragn-
hildur Sigurðardóttir, Garðar Egg-
ertsson, Laufey Egilsdóttir, Xu Wen
og Inga Jónína Backman.
Hljóðfæraleikarar eru: Guðný
Einarsdóttir á flygil, Matthías Stef-
ánsson á fiðlu og Jón Hafsteinn Guð-
mundsson á trompet. Stjórnandi er
Arnhildur Valgarðsdóttir, organisti
kirkjunnar.
Tónleikarnir hefjast klukkan
20.00 og er aðgangur ókeypis. Öll
eru velkomin og boðið verður upp
á veitingar í safnaðarheimili kirkj-
unnar að tónleikum loknum. n
Gloría í Fella- og Hólakirkju á pálmasunnudag
Kór Fella- og Hólakirkju í ferð sem var farin til Dunkeld í hálöndum Skotlands
í september síðastliðnum. Mynd/Aðsend
Fréttablaðið menning 1529. marS 2023
miÐViKUDAgUR