Ský - 01.08.2004, Blaðsíða 42

Auðui* Haualds nthölunduv
SKY
42
A AÐ RJUFA EINSEMDINA?
- VARNAÐARORÐ TIL KV
Fullt af fólki er hamingýusamt, eitt og yfirgefið af öllum nema gluggaumslögum og
óvæntum innheimtum. Svo, eitt kvöldið, eru tvær kjötbollur afgangs. Einbúann langar
ekki að borða kjötbollur tvo daga í röð. Hann/hún ákveður að henda þeim bara. Þá
verða bollurnar ásakandi á svip. Það er út af Hungrinu í Heiminum. En einstæðingurinn
heldur að það sé af því að hann á engan að sem hann gæti deilt þeim með. Augnabliki
síðar uppgötvar hann að sjónvarpsdagskráin er slakari en venjulega. Þá versnar það.
Getur hann spilað Ólsen-Ólsen við einhvern? Nei, hann býr einn.
Teningunum er kastað. Leitin að lífsförunauti hefst. Það er ætt af stað og það fyrsta
kvika sem finnst er gripið, bundið og borið heim. Ekkert verið að athuga vöruvöndun
eða valkosti, heldur vaðið á hvað sem er sem vill giftast. Það er oft einhver sem átti
ýsusporð afgangs. Þetta er enginn grundvöllur fyrir ævilangri sambúð.
Ekki er það betra þegar fólk verður éstfangið. Þá stjórnar veruleikafirrt bjartsýni
skútunni og dómgreindarleysið fær stýrimannsstarfið.
BEITIÐ YFIRVEGAÐRI SKYNSEMI
Áður en viðteknar veiðislóðir eru slæddar með dragnótinni, íhugið
þá hvað þið eruð að fara út í.
Gætuð þið lært að leggja kapal? Þá þurfið þið engan til að spila
Ólsen-Ólsen við. Eruð þið með frysti? Þá má geyma kjötbollurnar
þangað til þær koma aftur á óvart.
Þið haldið að þetta risti dýpra? Að þetta sé þrúgandi þögnin þegar
þið hrökkvið upp á næturnar? Að þið viljið heyra andardrátt annarrar
lifandi veru í myrkrinu?
Hundar anda. Kettir anda. Gullfiskar anda ekki og kanarífuglar anda
svo grunnt að það þarf magnara og tækjabúnaði ef það á að vera
einhver huggun að þeim.
Sjaldan er flas til fagnaðar. Skoðið málið áður en þið anið af stað. Er
það maki eða gæludýr sem hentar ykkur?
HVERNIG VELJA SKAL
GÆLUDÝR EÐA EIGINMANN
Eins og með aðrar stórar ákvarðanir í lífinu ætti strax í upphafi að
reikna út fórnarkostnað og fyrirhöfn og draga þau frá skilvirkni. Þyki
gjaldahlið hærri en gróðahlið, gangið þá í briddsklúbb eða
ferðafélag.
Þau dýr eru ekki mörg sem sameina að hafa heyranlegan andardrátt
og henta inni á heimili. Helzt eru það hundar og kettir. Því verður
aðeins fjallað um þá.
Kettlingar fást gefins, hund þarf að kaupa. Karlmaður virðist ókeypis.
Helzti kostur hans er að hann er eina tegundin sem ekki þarf að fá
leyfi annarra íbúa hússins fyrir. Eins er hann oftast búinn að fá allar
sínar bólusetningar fyrir afhendingu. Frekari sparnaður er að af
honum er ekki greiddur sérstakur skattur, eins og af hundum og
innan skamms einnig af köttum. Þvert á móti fær kona skattaafslátt
árið sem hún tekur hann.
Kettlingar eru kassavanir, hvolpar eru hálft ár að læra muninn á úti og
inni. Það kemur illa niður á parketti. Móðir karlmannsins segir hann
hafa verið á ævilöngu setu-námskeiði, en hún segir ekkert um hvort
það hafi borið árangur.
Því hefur verið haldið fram að karlmenn séu greindari en hundar og
kettir. Það er þó ekki sannað, eins og sjá má á því að auðvelt er að
venja hunda og ketti af því að liggja í stofusófum, en hefur í flestum
tilvikum reynst ómögulegt með karlmenn. Það á að halda öllum
dýrum frá sófunum. Kettir hvessa klærnar á þeim og hundar
eyðileggja þá með tánöglum sem þeir geta ekki dregið inn. Þótt
táneglur karlmanna séu oftast í sokkum, þá hneigjast þeir til að
henda sér í sófana að kvöldi dags, þegar skeggið á þeim hefur verið
að vaxa allan daginn. Broddarnir spæna niður sófaarmana.
Á heimilum þar sem fjarvistir eru miklar er hentugast að hafa kött.
Hann getur verið einn heima í tvo sólarhringa, sé skilið eftir nægt
vatn og matur fyrir hann. Hund má aðeins skilja eftir í sex stundir og
karlmann aðeins á milli mála. Annars pantar hann pizzu. Það er því
mjög bindandi að halda hund eða karlmann, en á þeim er þó sá
munur að hægt er að hleypa karlmanninum einum út. Hundinum þarf
alltaf að fylgja, nema maður hafi lokaðan garð. Hundurinn ætti líka að
fara allra sinna ferða með munnkörfu, en það er oftast óþarfi hvað
snertir köttinn og karlmanninn.
Öll þurfa dýrin hreyfingu. Kötturinn sér um að hreyfa sig sjálfur, bæði