Hinsegin dagar í Reykjavík - 01.08.2023, Qupperneq 87

87
Á sama tíma og pólitískt bak slag gegn
rétt indum hin segin fólks ryður braut ina
fyrir vaxandi forræðis hyggju og aftur-
halds semi víða um heim sendi Alþingi
Íslands frá sér sterk, mikil væg og já-
kvæð skila boð á loka degi þing starfa
í vor með því að samþykkja nær
ein róma frum varp mitt um bann við
svo kölluðum bælingar með ferðum á hin-
segin fólki. Alþingi hefur þar með stað-
fest með lögum að það má ekki þvinga
fólk, skaða eða meiða til að reyna að
breyta eða bæla niður kyn hneigð þess,
kyn vitund eða kyn tjáningu.
Þegar ég lagði málið fram fékk ég
gríðarlega sterk viðbrögð. Þau voru
alls konar, flest já kvæð og sum sár.
Ég geymi með mér frá sagnir sem mér
hefur verið trúað fyrir af fólki sem hefur
verið mis þyrmt and lega eða líkam lega
í þeim til gangi að troða því í box sem er
öðru fólki þóknan legt. Önnur við brögð
voru líka fyrir sjáan leg, þau að þetta
frum varp hlyti að vera óþarfi. Ég skil
vel að fólk sem ekki þekkir til eigi erfitt
með að trúa því að svona skelfi legt
at hæfi við gangist hér á landi en jafnvel
þar er skautað yfir aðal atriði málsins
sem er það að mis beiting af þessu tagi,
svo nefndar bælingar meðferðir, hefur til
þessa ekki varðað við lög hér á landi.
Því þurfti að breyta.
Nýjar og gamlar hamfaraspár
Við lifum tíma þar sem víða er sótt að
lýðræðis legum gildum, frjáls ræði og
frelsi fólks. Ekki bara í fjar lægum heims-
hlutum, heldur líka hér í Evrópu. Það
er full ástæða til að tengja punktana
saman, þeir segja mikil væga sögu. Bak-
slagið í mál efnum hin segin fólks kemur
nefnilega ekki úr neinu tóma rúmi. Það
er ná tengt sókn að sjálfs ákvörðunar-
rétti kvenna, við getum tengt það við
að för að jafn rétti kynjanna og við getum
tengt það við inn rás í frjáls lýðræðis ríki,
svo dæmi séu tekin. Þetta tengist allt
því sama, þörfi nni til að halda fólki í ótta,
að búa til sameigin lega óvini, að halda
fólki upp teknu við annað en þá frum-
skyldu stjórn valda að tryggja hag allra
þegna. Það er einfald lega þannig núna
að víða um heim stendur hin segin fólk
í fylkingar brjósti í bar áttu um frelsi ein-
staklings ins og það varðar okkur öll.
Í minningunni virðast fleiri manns aldrar
síðan sam kyn hneigðum var meinað að
ganga í hjóna band hér á landi. Í raun-
heimum eru þó aðeins 15 ár liðin frá
því að ný hjú skapar lög tóku gildi sem
heimiluðu hjóna band tveggja ein stak-
linga af sama kyni. Mikil vægi þeirrar
rétt ar bótar fyrir fjölda fólks er öllum
kunnugt. Minna fer fyrir upp lifun fólks af
þeim hamfara spám sem and stæðingar
lögðu áherslu á í að drag anda breyting-
anna en sam kvæmt þeim yrði höggvið
að rótum sam félagsins þar sem konum
og körlum yrði hrein lega úthýst úr
hjóna bandinu. Gott ef ekki stigu fram
konur sem óttuðust að þær yrðu ekki
lengur konur, ef samkyn hneigðir fengju
að verða hjón í laga legum skilningi.
Ham farirnar urðu auð vitað ekki.
Samfélagið er fullt af gagnkynja hjónum
og líka hin segin hjónum. Sam félagið er
líka áfram fullt af gagn kynhneigðu fólki
sem og lesbíum og hommum og alls
konar öðru hin segin fólki. Munurinn er
að nú njótum við öll þeirra réttinda að
geta gengið í hjónaband.
Fyrir okkur sem munum þessa tíma
kveður nú við óþægilega kunnug legan
tón í þeim harða áróðri sem dynur á
trans fólki þessa dagana. Þar kvikna
aftur til lífsins alls konar full yrðingar
sem við héldum að við hefðum kveðið
endan lega í kútinn með réttinda baráttu
samkyn hneigðra á árum áður. Full-
yrðingar þar sem for dómar drupu af
hverju orði, þar sem samkyn hneigðir
voru álitnir til marks um hnignun mann-
kyns, eyði leggjandi menn ingu, trú og
allt sem hægt var að telja upp heilagast,
þar með talið þetta með hjóna bandið
sem átti að enda á ösku haugum
sögunnar ef samkyn hneigðir fengju
að giftast. Heimurinn var hrein lega að
farast, að mati heims enda spá fólksins.
Og nú er vit leysan endur tekin, ör lítið
breytt en markmiðið það sama. Og
enn geltir sama fólkið hæst enda bítur
hvorki á það sann leikur né rök hyggja.
Hanna Katrín FriðrikssonFRELSIÐ VERÐUR
EKKI BÆLT NIÐUR
M
yn
d
úr
e
in
ka
sa
fn
i