Úrval - 01.10.1945, Side 102

Úrval - 01.10.1945, Side 102
-JOO TjRVAL Hjartaslögin verða ofsalega tíð. Slím sezt á tennurnar, og ákafur þorsti fylgir. Venjulega er það á fimmta degi, að dökk- leitir blettir koma í Ijós, aðal- lega á maganum og síðunum. Þeir dökkna smátt og smátt og verða svartbrúnir. Nokkra stund fylgir þessu óþolandi höfuðverkur — síðan fellur sjúklingurinn í dá. Menn liggja með opin, starandi augu og tala óráð í hálfum hljóðum. 20—60 af hundraði þeirra, sem taka veikina, deyja. Bóluefni eru til gegn þessum vágesti. Hið fyrsta þeira fann Rudolf Weigl háskólakennari, Pólverji, sem starfaði við há- skólann í Lemberg. Hann upp- götvaði, að taugaveikisýklarnir söfnuðust saman í innýflum sýktra lúsa. Hann ályktaði, að ef hann gæti náð þessum sýkl- um, drepið þá og dælt þeim í sem væri vörn gegn sýklinum. menn, mundi hann fá bóluefni, Þessar ályktanir urðu undir- staða fullkomnustu bóluefna, sem nokkru sinni hafa verið- íramleidd. Við framleiðsluna varð Weigl að sprauta tauga- veikissýklum inn í endaþarm- inn á lúsum. Þetta var ótrúlega vandasöm aðgerð, sem varfram- kvæmt undir smásjá. Eftir þetta varð að ala lýsnar á mönnum. Þær voru geymdar í litlu búri og silki þanið yfir. Það var svo bundið fast við líkamann. I fyrstu frömdu Weiglhjónin þessar hryllilegu aðgerðir á sjálfum sér. Þau þurftu ekkert að óttast, því að þau höfðu bæði lifað af tauga- veikina og voru ónæm. Sýklunum fjölgaði ört meðan lýsnar nærðust, síðan fór fram mjög vandasöm aðgerð. Með hjálp smásjár voru innyflin tekin úr lúsunum, marin og gert úr þeim bóluefni. Hundrað lýs þurfti til að bóluefnið nægði í eina sprautu, en til þess að gera mann ánæman þurfti þrjár. Þó að þessi uppgötvun væri vísindalegur ávinningur, hafði hún litla hagnýta þýðingu. Það var of erfitt að framleiða bólu- efnið. Bandaríkjamenn unnu bug á þessum tálmunum og fundu aðferð til að framleiða ágætt bóluefni í stórum stíl. Sá maður, sem mest starfaði að þessu, var dr. Herald R. Cox. Hann var ungur, skemmtilegur og sköllóttur og þekkti erfið- leikana, sem rannsóknarmenn- irnir höfðu átt í, er þeir reyndu að rækta sýkil útbrotatauga-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.