Úrval - 01.10.1945, Page 110

Úrval - 01.10.1945, Page 110
108 tJRVAL eftir að hafa verið aðvöruð um blóðþyrsta villimenn, og þarna hittum við villimann, sem kvein- aði af magaverk! Við skelli- hlógum. Svo opnaði ég lyfja- kassann og tók upp nokkrar laxértöflur. Martin gerði villi- manninum skiljanlegt, að hann ætti að taka nokkrar inn um sólsetur, og það sem eftir væri um sólaruppkomu. Villimaður- inn hlustaði með athygli og gleypti allar töflurnar í einu. Á meðan þessu fór fram, höfðu fleiri villimenn komið út úr skóginum —allir jafnófrýni- legir í útliti, en að því er virtist meinlausir. Martin stillti upp myndavélinni og byrjaði að kvikmynda. Villimennirnir héldu áfram að masa. Martin, sem skildi dá- lítið í hrognamálinu, túlkaði: „Þeir segja að höfðingi þeirra sé inni í skóginum. Ef við gæt- um kvikmyndað hann, væri förin búin að borga sig.“ ,,Ég ætla að ná í dálítið af varningi og halda áfram,“ sagði ég eins kæruleysislega og ég gat. Ég tók svolítið af tóbaki og baðmullardúk og lagði af stað. „Bíddu, Osa! Ég get ekki hætt á það. Ekki með þér. Ég fer hingað einsamall á morgun.“ Ég hélt áfram. „Jæja, bíddu þá,“ kallaði hann á eftir mér. Við héldum inn í skóginn, ásamt þrem af fylgdarmönnum okkar, og fetuðum okkur eftir dimmri skógargötunni, sem var forug og víða hulin votum skriðjurtum. Fyrst í stað mætti okkur þungur og heitur þefur af fenjum og dýjum; svo byrj- uðum við að klífa upp bratta brekku, sem var vaxin kjarri og reyr. Við hljótum að hafa verið komin í 1000 feta hæð, því að mér var orðið stirt um andardrátt. Allt í einu blasti rjóður við okkur, og langt fyrir neðan sá ég gula strandræmuna og bátinn, sem var eins og smá- ögn í fjöruborðinu. Við heyrðum þrusk að baki okkar. Hópur vilimanna, sem voru vopnaðir byssum, voru rétt fyrir aftan okkur. Ég sá að Martin varð hörkulegur á svip. „Láttu þá ekki sjá að þú sért hrædd, Osa,“ sagði hann lágt. Skildu varninginn eftir og reyndu að læðast niðureftir, meðan ég dreg athygli þeirra að kvikmyndatökuvélinni.“ Ég ætlaði að hlýða, en nú stóðu um 100 vopnaðir villi- menn í vegi fyrir mér. Ein- hversstaðar utanúr skóginum
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.