Úrval - 01.10.1945, Side 120

Úrval - 01.10.1945, Side 120
118 TÍRVAL, Þegar lestin staðnæmdist í Albany, stökk ég þó á fætur. „Komdu,“ sagði ég. Ég hafði stokkið út úr lestinni, áður en Martin gat náð í mig. „Til hvers eigum við að fara út hér?“, spurði hann gramur. „Við þekkjum ekki nokkurn lif- andi mann í Albany.“ „Við förum aftur til Rochest- er, til þess að hitta Eastman,“ sagði ég. „Að minsta kosti skal hann fá að vita hvað það er, sem hann vill ekki styrkja.“ „Hann heldur að við séum vit- laus,“ sagði Martin. „Ég skal veðja að hann hleypir okkur ekki inn fyrir dyr.“ En Eastman hleypti okkur inn, og þegar við vorum komin inn í skrifstofuna, var Martin laus við allan taugaóstyrk og algerlega rólegur alveg eins og hann var vanur að vera, þegar ljón eða nashyrningar gerði at- lögu að kvikmyndatökuvélinni. „Ég er þannig gerður, að ég á bágt með að tala um hluti, sem eru mér mikilsvirði,“ sagði maðurinn minn. „Ég býst við, að ég hafi ekki tekið það nógu skýrt fram, að ætlun mín var að vekja áhuga yðar á hug- myndinni um kvikmynd af dýralífinu við Paradísarvatnið, en ekki að bjóða yður þátttöku í. gróðaf yrirtæki. ‘ * Eastman kinkaði kolli. „Auðvitað," skaut ég inn í, „er okkur ljóst, að þér þurfið ekki á aðstoð okkar að halda til þess að græða fé.“ Eastman virtist vera að reyna að dylja bros. „Á ég að skilja þetta svo,“ sagði hann, „að þér lofið mér ekki stórkostlegum arði af framlagi mínu?“ Martin hrissti höfuðið. „Ég lofa aðeins að endurgreiða féið með venjulegum vöxtum. Kostn- aðurinn við fjögra ára leiðang- ur til þessa vatns verður mikilL Aðeins sá, sem lítur á hugmynd- ina en ekki á ágóðann, mun styrkja mig.“ „Þér eruð hreinskilinn, hr. Johnson, það verð ég að segja.“ Eastman stóð upp og gekk út að glugganum. „Mér fellur vel við fólk, sem á drauma, og hefir dugnað í sér til að gera þá að veruleika,“ sagði hann allt í einu. „Ég skal lána yður tíu þúsund dollara, og þér megið nefna mig sem stuðningsmann yðar, þegar þér leitið fyrir yð- ur annars staðar.“ Það var rigning, þegar við stigum upp í New York lestina, en mér féll rigningin vel, mér
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.