Úrval - 01.10.1945, Síða 120

Úrval - 01.10.1945, Síða 120
118 TÍRVAL, Þegar lestin staðnæmdist í Albany, stökk ég þó á fætur. „Komdu,“ sagði ég. Ég hafði stokkið út úr lestinni, áður en Martin gat náð í mig. „Til hvers eigum við að fara út hér?“, spurði hann gramur. „Við þekkjum ekki nokkurn lif- andi mann í Albany.“ „Við förum aftur til Rochest- er, til þess að hitta Eastman,“ sagði ég. „Að minsta kosti skal hann fá að vita hvað það er, sem hann vill ekki styrkja.“ „Hann heldur að við séum vit- laus,“ sagði Martin. „Ég skal veðja að hann hleypir okkur ekki inn fyrir dyr.“ En Eastman hleypti okkur inn, og þegar við vorum komin inn í skrifstofuna, var Martin laus við allan taugaóstyrk og algerlega rólegur alveg eins og hann var vanur að vera, þegar ljón eða nashyrningar gerði at- lögu að kvikmyndatökuvélinni. „Ég er þannig gerður, að ég á bágt með að tala um hluti, sem eru mér mikilsvirði,“ sagði maðurinn minn. „Ég býst við, að ég hafi ekki tekið það nógu skýrt fram, að ætlun mín var að vekja áhuga yðar á hug- myndinni um kvikmynd af dýralífinu við Paradísarvatnið, en ekki að bjóða yður þátttöku í. gróðaf yrirtæki. ‘ * Eastman kinkaði kolli. „Auðvitað," skaut ég inn í, „er okkur ljóst, að þér þurfið ekki á aðstoð okkar að halda til þess að græða fé.“ Eastman virtist vera að reyna að dylja bros. „Á ég að skilja þetta svo,“ sagði hann, „að þér lofið mér ekki stórkostlegum arði af framlagi mínu?“ Martin hrissti höfuðið. „Ég lofa aðeins að endurgreiða féið með venjulegum vöxtum. Kostn- aðurinn við fjögra ára leiðang- ur til þessa vatns verður mikilL Aðeins sá, sem lítur á hugmynd- ina en ekki á ágóðann, mun styrkja mig.“ „Þér eruð hreinskilinn, hr. Johnson, það verð ég að segja.“ Eastman stóð upp og gekk út að glugganum. „Mér fellur vel við fólk, sem á drauma, og hefir dugnað í sér til að gera þá að veruleika,“ sagði hann allt í einu. „Ég skal lána yður tíu þúsund dollara, og þér megið nefna mig sem stuðningsmann yðar, þegar þér leitið fyrir yð- ur annars staðar.“ Það var rigning, þegar við stigum upp í New York lestina, en mér féll rigningin vel, mér
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.