Flug : tímarit um flugmál - 01.08.1949, Blaðsíða 27

Airhorse — „skrimsli“ loftsins.
fannst mér sýning þeirra missa marks, enda voru
nokkrar þrýstiloftsflugvélar látnar sýna á undan þeirn,
og var hálf spaugilegt að sjá „gömlu vélarnar" koma
á eftir. Ég hefði fyrir mitt leyti talið eðlilegra að láta
sýninguna byrja á einkaflugvélunum og yfirleitt minni
og hæggengari flugvélunum og láta vera jafnan stíg-
anda í sýningunni. Það var varla von, að manni þætti
mikið til hámarkshraða einkaflugvélanna koma, en
hann var langt innan við 200 mílur á klukkustund,
en það, sem verra var, var að þeim tókst illa að lenda
á áberandi litlum hraða eða litlu svæði, kornu litlu
hægar inn til lendingar en almennt gerist og notuðu
tölrtverðan spöl af brautinni í lendingunni. Jafnvel
vélar úr Taylorcraft-fjölskyldunni (Auster Autocrat,
Avis og Autocar) sýndu enga yfirburði í því að lenda
mjög hægt eða taka sig upp á áberandi litlu svæði,
og voru þær þó allar með lítið eldsneyti og aðeins
einn flugmann innanborðs. Hins vegar var listflug
þeirra með ágætum, þó að ekki væri það til eftir-
breytni, loop, spin og hálf- og heil-veltur í minna
en 100 metra hæð. Ég held, að flugmenn þessara
litlu véla hafi lagt líf sitt í mun meiri hættu en
flestir aðrir flugmenn þessarar sýningar, þótt lítið
væri eftir þeim tekið og listflugi þeirra minni sómi
sýndur en vera ber. De Haviland sýndi þarna litlu
vélina Chipmunk, og var listflug hennar alveg sér-
staklega fallegt, enda er það ein sú allra bezta og
liðlegasta lítil vél, sem ég hefi nokkru sinni flogið í,
en ég var svo heppinn að fá að fljúga henni og De
Haviland Dove í Montreal í Canada skömmu eftir
að þessar vélar komu fyrst fram á sjónarsviðið.
Engin alveg ný einkaflugvél kom þama til skjal-
anna; Satelite sást ekki, og Prestwick Pioner vélin
var í lamasessi eftir mjög illa meðferð í reynsluflugi.
Tavlorcraft-flugvélarnar voru einfaldar í smíði og sér-
staklega smekklega útbúnar, sömuleiðis sýndi listflug
þeirra, að þetta eru sterkar vélar, sem mikið má bjóða,
og virtist manni það stundum undraverð ósvífni, hve
mikið var á þessar .litlu vélar reynt í listflugi. Að
öllu athuguðu sá ég enga litla flugvél, sem ég gæti
sagt um, að mig langi til að eiga, það er að segja
fvrir það verð, sem á þeim var.
HELICOPTERFLUGVÉLAR.
Tvær brezkar Helicopterflugvélar voru á sýning-
unni, önnur lítil tveggja manna, kölluð Skeeter I,
með Jameson hreyfli, sem virtist mjög einföld og sér-
staklega liðleg og ekki neinn eftirbátur Bell Heli-
copterflugvélarinnar, er við höfurn nú fengið nokkur
kynni af hér heima. Hin vélin var frá sömu verk-
smiðju, Cieora Autogiro Co., kölluð Airhorse. Flug
hinnar síðarnefndu vakti mjög mikla athygli og jafn-
vel kátínu áhorfenda, því að furðulegt var að sjá þessa
ófreskju fljúga, en það tókst henni mjög eftirminni-
lega vel. Burðarþol Cieora Airhorse er mjög mikið,
og ætti hún því að hafa sæmilega markaðsmöguleika,
er hún hefir slitið barnaskónum og fjöldaframleiðsla
hefir gert hana ódýrari í innkaupi.
Athyglisvert er, að einn Rolls Royce Merlin
hreyfill rekur allar þrjár burðarskrúfurnar, og ætti
vélin því að vera sæmilega ódýr í rekstri.
HERNAÐARFLUGVÉLAR.
Öneitanlega var sýning hernaðarflugvélanna til-
komumest og að mörgu leyti athyglisverðust; má
segja að þær hafi ásamt Comet farþegavélinni borið
sýninguna uppi. Orustuflugvélar voru í meiri hluta,
FLUG - 25