Læknaneminn - 01.10.1971, Síða 32

28
LÆKNANEMINN
ÞB: Hvaða einkunn er svo gef-
in hæst þarna?
FS: Hæst er gefið 5 í Stokk-
hólmi, annars er mikið gefið í setn-
ingum, dálítið langt mál að skýra
allar einkunnagjafir. Lokaprófin
gilda oft aðeins helming á móti
öllum prófunum yfir veturinn. Það
er hægt að segja, að okkur hafi
öllum gengið vel, einkunnir verið
um 4 í flestum greinum.
ET: Þetta kemur vegna aðhalds-
ins, er það ekki?
GJ: Já, góð kennsla, góður andi.
ÓGB: Hvað stóð kennslan lengi,
og hvað gera Svíar á sumrin?
FS: Þetta stóð frá 1. september
og út maí.
GJ: Mjög margir Svíar reyna að
komast að á sjúkrahúsunum eftir
fyrsta veturinn og starfa þá al-
veg eins og ólært fólk, margir ætl-
uðu að reyna að komast að á
röntgendeild, þeir sækjast eftir
sjúkrahúslífinu. En þess má geta,
að strax og við byrjuðum í haust,
sá deildin um, að við færum í heim-
sóknir á sjúkrahúsin og ræddum
við lækna þar, og í vetur fórum
við nokkrum sinnum þangað vegna
sýnikennslu.
ÞB: Hvað er að segja um það,
sem er fyrir utan þetta fasta náms-
stagl, ef við tökum mál eins og
hlutverk læknis, sem lengi hefur
verið sagt, að væri að líkna, lækna
og hindra tilurð sjúkdóma. Nú er
mjög vinsælt að ræða þetta að
hindra tilurð sjúkdóma, sagt, að
þetta eigi að ná til læknisins fé-
lagslega, sem sé, að hann eigi að
„engagera sig socialt“, og að hann
eigi að reyna að beita sér dálítið
pólitískt í þeim tilgangi að koma
í veg fyrir sjúkdóma. Ber mikið á
slíkum hugmyndum meðal lækna-
stúdenta í Svíþjóð?
GJ: Já, þetta heyrist, en það er
meðal eldri stúdenta í deildinni, á
fyrsta ári finnst mönnum, að svo
langur tími sé eftir í náminu til
þess að hugsa um svona lagað.
Það voru haldnir fundir um þetta
í félaginu, en voru ekki mikið sóttir
af okkar fólki á fyrsta ári. Við
höfum lítið af félaginu að segja,
kusum þrjá hagsmunafulltrúa í
stjórn félagsins, þeir eru einnig
tengiliðir við kennarana. Mér
fannst læknanemafélagið ekki vera
tengiliður milli okkar og eldri
stúdenta.
ÓGB: Það gefur þó út nemenda-
blað . . . ?
FS: Það er gefið út sameiginlegt
nemendablað, en ekki er blaðið
jafn fallegt og Læknaneminn hér.
GG: En er kannski eitthvað
meira í blaðinu en faggreinar, sem
eru fengnar frá læknum úti í bæ?
GJ: Já, og þar kemur þetta, sem
þú varst að tala um, Þorsteinn, það
er dálítið skrifað af nemendum um
þjóðfélagsmál, hugleitt hlutverk
læknis í þjóðfélaginu . . .
ÓGB: Og skrif nemenda sjálfra,
eru þau eins og öldungar væru að
verki. . . þetta, sem manni dettur
í hug, þegar lesnar eru ritstjórn-
argreinar skólablaðanna hér . . .
ÞB: Já, sbr. skrif margra
þroskaðra læknanema, sem eru
mjög djúpt hugsandi og áhyggju-
fullir menn, og orðalagið eins og
sjötugum sæmir. — Annars var
ég í stúdentaskiptum í Svíþjóð í
fyrra, á St. Görans, og mér fannst
umræða um þjóðfélagsmál áber-
andi, en það gekk of langt, allir
hlutir voru metnir út frá því, hvort
það væri „social engagement“ í
þeim eða ekki, og ef það var ekki
þetta „social engagement“ í því
þá var það bara drulla. Mér sýnd-
ist þetta spilla mjög fyrir, t.d., ef
verið var að dæma bók, sem var
mjög lýrísk, þá var það ekki nógu
gott, af því að hún var ekki „social