Læknaneminn - 01.11.1977, Qupperneq 9

markast við pláss í efnafræöi, en þau reyndust vera
108, þannig að allir þeir sem vildu gátu innritazt.
Tilraun læknadeildar til aS takmarka fjölda inn
á 1. ár árið 1969 hafði mistekizt.
Hið næsta sem gerist í þessum málum er á deildar-
fundi 22. okt.: „ákvörSun um inntökuskilyrði haust-
ið 1970“ (þ. e. strax farið að tala um innritun
næsta árs). Og þar er samþykkt samhljóða að kjósa
þfiggja manna nefnd lil að gera tillögur um inntöku-
skilyrði og leggja fyrir næsta deildarfund. í nefnd-
ina eru kosnir: DavíS DavíSsson, Jónas Hallgríms-
son og Steingrímur Baldursson.
A þessum fundi bókuðu stúdentar mótmæli gegn
bví að miða takmörkun við stúdentspróf meðan ekki
væru til samræmd stúdentspróf.
Einkunnatakmörk haustið 1970 voru aftur til um-
ræðu á deildarfundi 5. nóv., en málinu var þá frest-
að. 12. nóv. er sama mál á dagskrá, og fer Jónas
Hallgrímsson þá fram á að bréf séu send til mennta-
skólanna, til að upplýsa þá um einkunnatkmörk.
A fundi 19. nóv. 1969 lætur Þorkell Jóhannesson
hóka eftirfarandi:
1. lnnganga í læknadeild verði takmörkuð við þá
stúdenta eina sem lokið hafi prófi úr náttúru-
fræöideildum menntaskólanna, og skal þetta á-
kvæði koma til framkvæmda árið 1973.
(Innskot starfshóps:
Þetta má líta á sem svar við þeirri kröfu náms-
manna að það þyrfti minnst fjögurra ára fyrir-
vara á slíkar takmarkanir, með tilliti til fjög-
urra ára náms í menntaskólum.)
2. Læknadeild skal í samráði við menntamála-
ráðuneytið og forstöðumenn menntaskóla í
landinu, hlutast til um samræmi milli þeirra.
3. Ef fjöldi stúdenta sem æskja kann inngöngu í
læknadeild samkvæmt framanskráðu 1973 eru
umfram þann fjölda sem deildin telur að veita
megi sómasamlega kennslu skal deildin þó og
æ síöan beita öllum tiltækum ráðum, þar á
meðal leita eftir breytingum á gildandi lögum
og reglugerðum til að varna því að deildinni
verði íþyngt með óhæfilegum fjölda nemenda.
4. Öll einkunnatakmörk eru bráðabirgðalausn.
Síðar á þessum sama fundi var lögð fram forspá
um innritunarfjölda stúdenta, þá er Ottó Björnsson
var m. a. höfundur að. Og í lok fundarins var sam-
þykkt tillaga um einkunnatakmörk:
7.25 úr stærðfræðideild
og 8.0 úr máladeild.
Þorkell Jóhannesson kom með breytingartillögu
um 7.50 úr öllum deildum og Davíð Davíðsson kom
með breytingartillögu um 7.25 úr öllum deildum,
en báðar voru felldar.
10. desember er síðan samþykkt tillaga um að
skora á viðkomandi yfirvöld að staðla stúdentspróf.
Síðan líður veturinn áhyggjulaust, þannig að bú-
ið er að ákveða einkunnatakmörkin fyrir næstu inn-
ritun.
Vpphaf „numerus“
6. maí 1970: Lögð fram tillaga til reglugerðar
breytingar á h-lið 42. greinar, og var sú tillaga á
mjög líku formi og núverand reglugerö hljóðar
upp á, þ. e. a. s. numerus clausus.
Á þessum sama deildarfundi er Þorkell Jóhannes-
son kosinn deildarforseti. Og lét hann þá bóka það
að hann liti svo á að hann væri kosinn nauðugur.
20. maí 1970: Claususinn illræmdi samþykktur
með 9:2. Seinna undirskrifaö af Gylfa Þ. þrátt fyrir
fyrri yfirlýsingar. Falla þar með Úr gildi fyrri sam-
þykktir um einkunnatakmörk, þannig að í raun þá
var numerus clausus í gildi við innritun 1970, en
var ekki beitt.
Segir nú fátt af þessum málum opinberlega fyrr
en 5. janúar 1971, en þá stóð til að ákveða þann
fjölda nemenda sem deildin teldi sig geta kennt.
Nokkrir vildu einskorða sig við töluna 24, en aðrir
gátu ekki sætt sig við þá tölu (töldu hana of lága).
Próf. Siguröur Samúelsson kom þá með þá tillögu
að fresta ákvörðun og var það samþykkt með 10:7.
Skipuð var þá fjögurra manna nefnd til að fjalla um
málið. Þeir Jóhann Axelsson, Arinbjörn Kolbeins-
son, stud. med. SigurÖur Árnason og próf. Júlíus
Sigurjónsson. Seinna var Sigurður Samúelsson kos-
inn formaöur nefndarinnar í stað próf. Júlíusar Sig-
urjónssonar.
Vegna þessarar samþykktar segir T’orkell Jóhann-
esson af sér. 29. jan. er svo deildarfundur sem rekt-
or (Magnús Már) kom á þar sem bann segir að á-
LÆKNANEMINN
7