Læknaneminn - 01.04.1979, Side 45

sendur þess aS stúdentar fengju frítt fæði á kúrs-
um.
DeildarráS tók afstöSu meS okkur í þessu máli,
svo og deildarfundur, sem samþykkti stuSningsyfir-
lýsingu, og var hún send ásamt bréfi stjórnar til yf-
irvalda ríkisspítalanna.
Þegar þetta er ritaS 05.03. hefur enn ekki borist
svarbréf frá þessum aSilum, þrátt fyrir skriflega
ítrekun, og þær munnlegu viSræður, sem fram bafa
fariS viS þá veriS neikvæSar.
H áþrýsbingur
MeSal merkilegra framlaga þessarar stjórnar var
að safna vösku liði læknanema vopnuðu blöðru-
böndum og hlustunarpípum í þeim tilgangi að
fremja blóðþrýstingsmælingar á víðavangi. Tókust
tnælingar þessar með ágætum og er ekki vitað til
þess að neinum hafi orSiS meint af. Þó ber þess aS
geta að einhver „kona úr Vesturbænum“ skrifaSi í
Velvakanda og kvartaSi yfir því aS hafa fengiS
hin ýmsu gildi á mismunandi mælingastöSum.
HafSi henni verið ýmist ráðlagt að leita heimilis-
læknis síns eða ekki og stendur hún væntanlega
ennþá tvístígandi á þröskuldi viðkomandi læknis.
Um árangur og niSurstöSur vísast til greinar í
Læknanemanum sem kom út fyrir skömmu.
Um lesstofumál
Svo sem flestir vita eru lesstofumál læknanema,
einkum þeirra, er stunda nám á 3.-6. námsári í
miklum ólestri.
Lesstofur 6. árs nema á Lsp. eru mjög óhentug-
ar vegna staSsetningar þeirra og aSstöSuleysis stúd-
enta þar. Auk þess eru uppi háværar raddir meSal
forráðamanna rannsóknadeilda spítalans um aS
taka þurfi stofurnar undir starfsemi þeirra.
HúsnæSiS aS Tjarnargötu 39 er allsendis ófull-
nægjandi sem lesaðstaSa enda er húsið íbúðarhús,
sem í engu hefur verið breytt, nema þangað skellt
inn stólum, borðum og lömpum. Efri hæðin er að
hluta lek, auk þess sem mjög er þar hljóðbært. Kjall-
arinn er samsafn af geymslum, viða ekki hægt aS
standa uppréttur og fúkki í hverri spýtu. LTpp komu
því þær hugmyndir aS selja mætti Tjarnargötuna
og fá fyrir andvirði hennar hentugt húsnæði í nám-
unda við Lsp., annaS hvort leigt eSa til kaups, þar
til Læknadeildarhúsið væri risið.
Þegar fráfarandi stjórn tók við taumunum í
mars 1978 var sú hugmynd efst á baugi að fá inni í
Hjúkrunarskólanum, jrar sem vitaS var að húsnæði
hans var illa nýtt. Kostir voru m. a. nálægð við Lsp.
og möguleikar á að fá þarna einnig aðstöðu fyrir
bókasafn og félagsmál stúdenta. TaliS var að þarna
mætti koma fyrir allt að 90 borðum. Stjórnin skip-
aði Sæmund GuSmundsson og Boga Asgeirsson til
að vinna að málinu. Ræddu þeir m. a. við rektor
sem var mjög hrifinn af hugmyndinni og hvatti þá
mjög.
Sent var bréf til stjórnar Félags hjúkrunarnema
þar sem málin voru skýrð og þeim jafnframt
bent á að þeir myndu sjálfir fá þarna aðstöðu auk
afnota af bókasafni, einnig hafði menntamálaráðu-
neytið heitið þeim nokkurri fjárveitingu lil ferða-
laga eða bókakaupa. En þeir neituðu öllum stuðn-
ingi við málaleitan okkar, og einnig voru yfirvöld
H.S.I. okkur mjög andsnúin.
Allt varð þetta til þess að mennlamálaráðuneytið
neitaði að taka af skarið, en úrslitavaldið var í
þeirra höndum, þrátt fyrir marga fundi með ráð-
herra og fulltrúum hans auk rektors. Var þá ákveð-
ið að hætta frekari tilraunum til að fá húsnæðið
a.m.k. í bili.
Rektor var mjög óánægður með þessi málalok
sem og stúdentar, og vildi hann reyna að nota
þetta til að fá frekari fjárveitingar til Læknadeildar-
hússins, en taldi jafnframt nauðsynlegt að finna
einhverja bráðabirgðalausn, hann hafði nefnilega
komið í heimsókn á Tjarnargötuna. Var því reynt
LÆKNANEMINN
35