Bænavikan - 07.12.1940, Blaðsíða 9

Bænavikan - 07.12.1940, Blaðsíða 9
- 7 - "Ef vér játum syndir vorar, "þá er hann trúr og rétt- látur, svo að hann fyrirgefur oss syndirnar og hreinsar oss af öllu ranglæti," Yið þessa hreinsun fer fram breyt- ing í okkur, ummyndun, ný skepna. "Svo segir Drottinn: Eg mun gefa lög mín £ hugskot þeirra, og rita þau á hjörtu þeirra, . - því eg mun vera vægur. við misgjörðir þeirra, og eg mun alls ekki framar minnast' synda þeirra." Þá mun- um við verða fær um að taka undir með sálmaskáldinu: "Hversu heitt elska eg lög þín, þau 'eru hugleiðing fyrir mig allan daginn," Við ættum að sigrast á hverri synd og taka svo undir með Páli postula: "Guði sáy þakkir, sem gefur oss sigurinn fyrir Drottinn vorn, Jes\im Krist," Ef við ölum anda Krists í hjörtum ^kkar, þá förum við að elska réttlæti og hata ranglæti. Yið vitnurn í skrif hins spámannlega anda: "Þegar maður sameinast Guði, skap- ast ný siðferðisleg löngun í honum, og hann fer að elska þá hluti, sem'Guð elskar." "Þegar við höfum íklæðst réttlæti Krists, þá höfum við enga löngun til syndar, því að Kristur vinhur með okkur, Yið getum gert glappaskot, en við hötum syndina, sem fjarlægði okkur frá Guðs syni„" Biblíu-rannsékn og bænahald. Hvernig geturn' við öðlast þessa reynslu?. Bihlían,- segir: "Með því hefur hann veitt oss hin dýrmætu og .háleitu fyrirheit, til þess að þér fyrir þau skylduð verðahlut- takandi í guðlegu eðli, er þér hafið komist undan girndar- spillingunni, sem er í heiminum." Við þetta dýrmæta fyr- irheit getum við bætt þessari skýringu eftir str. VJhite: "Orð Guðs drepur mannseðlið, hió jarðneska eðli, og myndar nýtt líf í Kristi Jesú. Heilagur andi kemur til sálarinnar eins og friðþægjari. Fyrir milligöngu ummynd- unaranda miskunnar hans, er ímynd Guðs mynduð í lærisvein- inum. Hann verður að nýjurn xnanni. Þetta er það, að eta brauðið, sem kemur niður af himnum." "Sá, sem af anda og sál tekur á móti orði Guðs, tekur á móti lífi og lund- erni Guðs." Við öðlumst sigur fyrir bæn. Við erum minnt á, að biðja allt af og láta aldrei yfirbugast. "Biðjið án af- láts-r" Sendiboði Guðs hefur sagt: "Meðan vio vinnum ® dagleg störf, ættum við að lyfta anda okkar í hæn tíl him- insins. Þessi þögla bæn stígur upp til hásætis hátignar-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bænavikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bænavikan
https://timarit.is/publication/1870

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.