Bænavikan - 07.12.1940, Blaðsíða 22

Bænavikan - 07.12.1940, Blaðsíða 22
- 20 - þarna en annars staðar í heiminum. Á siimum eyjunum hafa umskiptin orðið mjög snögg, er vitna greinilega um yfirburði hinnar kristnu trúar." Það hafa verið mikil forréttindi að mega fara um þessa sögulegu staði í síðastliðin 33 ár, þar sem göfugir menn og konur hafa fórnað lífi sínu, og verða fyrir áhrifum af hinum stuttu og skýru frásögnum um starf þeirra, Meðal“þessara manna, sem vert er að minnast, er John T7illiams, sem var slátrað ásamt félaga sínum á strönd Erromanga á Nýju-Hebrids- eyjunum, og síðar bættust við hjónin S.N-Gordon, jg svo yngri bróðir Gordons, sem bauðst til þess að fara og taka upp verk þeirra, Eins og sagt hefur verið: "Það er ef til vill hvergi, sem virst hefur að gengi erfiðlegar, eða jafn mörgum lífum fórn- að beinlínis , eins og á þessum eyjum, Það voru elski .aðelns hvítir kristniboðar, sem voru etnir, heldur hafa og tugir brúnna manna dáið þar fyrir trú sína." Og þegar maður stendur við ryðgaðar grindurnar utan um leiði Johns Hunts á Fiji, sem dó með þessi orð á vörurn: "Guð blessi Fiji. Mætti Guð fá að frelpa heiðingjana á Fiji", verður maður undrandi yfir kjarki og fórnfýsi þessa þjóns Guðs J-?.r.Burton skrifar: "Það er ekki unnt að segja frá kristni- boðinu á Fiji án þess að minnast sérstaklega á John Hunt. Starf hans er ómetanlegt, Hann lifði heilögu lífi, og áhrif frá líferni hans hafði mikil áhrif á hina ómenntuöu kynstofna, Þýðing hans á Ritningunni er mjög vönduð og er enn talin vera á góðu máli þar é eyjunni, Erfiððið hafði slitið honum upp eftir tíu ár, og kistan, sem hafði leifar hans að geyma, bar hina eftirtektarverðu áletrun: "Aðeins 36 ára". En á þessurn stutta tíma vann hann fullt lífsstarf, og menn skera enn upp það sem hann sáði." Það er ekki auðvelt að snúa þessu hjátrúaða grimma fólki. Ofsóknir og spott það, sem þeir verða fyrir er vilja breyta til, er naestum óþolandi, En eftir því, sem þeim kristnu fjölg ar og augljósara verður, hvers virði trú þeirra er, koma oft hópar með, Og á skömmum tíma hafa heil héruð tekið stefnu með. Svo gekk það til, þegar kristnin var að byrja göngu sína á austlægari eyjunum og á Fiji.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bænavikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bænavikan
https://timarit.is/publication/1870

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.