Bænavikan - 07.12.1940, Blaðsíða 24

- 22 -
ið spurðu menn hann urn Biblíuna» Guso segir að þá hungri
og þyrsti eftir Sannleikanum. Mao, sem er ungur maður, sem
hefur sótt s’ccla biá oklt'ur, er postulinn hjá þessu fóllci.
Við höfðom ekki sent hann, en honum fannst, að Guð ætlaðist
til að hann gerði það, sem hann gæti. Margir hafa tekið á
móti öllu, sem þeir hafa fengið að heyra. Þeir hafa byggt
samkomuhús til þess að tilbiðja í, og sækja samkomur kvelds
og morgna, og halda hvíldardaginn eftir því sem þeir hafa
Tit á.f'
Þegar Moa hafði komið starfinu vel á stað á Rennell-eyju,
fannst honum skylda sín að fara til Bellona-eyjunnar, sem er
um 20 mílur þaðan.. Og þar hóf hann að prédika og kenna eft-
ir bestu getu. Rólkið tók á móti boðskapnum, og allir á eyju
þessari hafa hallast að boðskapnum. Nú bíöur þetta fólk eft-
ir frekari uppfræðslu."
Þetta er sannarlega önnur uppfylling spádómsins hjá Esaja:
"Eyjarnar rnunu bíða eftir lögmáli þínu."
"Og eg mun leiða blinda menn um veg, sem þeir eklci þekkja,
eg vil gera myrkrið fram undan þeim að ljósi, og hólótt land-
ið að jafnsléttu. Þessa hluti mun eg gjöra og ekki hætta við
þá„" Jes„42,4.l6„
Breytingar á Nýju-Guina. Það er ekki.aðeins á Salómonseyjun-
um, heldur einnig á Nýju-Guina að
miklar breytingar hafa átt sér stað. Þegar eg 'ásamt Turner
sat í stjórnarbyggingu hjá embættismanni fyrir nokkrum árum,
sagði þessi stjórnarerindreki, að breytingin, sem átt hefði
sér stað á Mussau Emira-eyjunum,hefði orðið svo snögg, að
óhugsandi væri., að fólkið héldi sér að svo háleitum lifnar-
háttum til lengdat. Honum fannst að það hlyti að koma ein-
hver afturkippur hjá því fólki, sem hafði hætt við ýmsar
venjur, sem það hafði verið bundið við alla æfi, svo sem
nautn eiturjurta, fleskát og margar heiðnar venjurr En við
gátum fullvissað hann ura, að engin hætta væri á neinum aftur-
kipp í þessum sökum, þvi að fagnaðarerindið, sem hefði haft
þessi áhi'if með sér, mundi varðveita þetta fólk á braut fram-
faranna,
Og nú alveg nýlega höfrjn við fengið bréf frá formanninum
á Nýju-Guina, og seg.'.i þar:
"Stjórnin er undrandi yfir Mussau, hvernig fólkið hefur
hætt við garnlar venjur, og hvernig það getur sýnt það stöðug-