Bænavikan - 07.12.1940, Blaðsíða 27

Bænavikan - 07.12.1940, Blaðsíða 27
- 25 - 'þriðjuðaginn 10 - desember HJÍLP FORSJÓNARIENÁR Lftir A.VoOlson Vegna syndarinnar er heimurinn fullur af hættum, strit-i og erfiðleikum, Hættur steðja að á landi, sjó og í.Jofti, Hvar sem maöurinn á heima og hvert sem hann fer, má .hann búast við hættum og erfiðleikum. Svo gengur hinum kristna og einnig heimsmanninum, Guð hefur ekki tekið allar hætt- ur fré manni, enda þótt maður hafi tekið á móti Frelsaran- um. Maður verður heldur ekki laus við strit, reynslur og . bágindi hér á jörðu. Aftur á móti .hefur Drottinn tekið það skýrt fram, að "í heiminum hafið 'þér þrenging", Með- an syndin loðir við þennan heim, munu bæði kristnir menn og heiðingjar verða fyrir sorgum og bágindum. Við. verðum að þnla vissa erfiðleika vegna bölvunarinnar, sem kom fyrir synd Adams, En mikla sorg og bágindi verðum við oft að "þola vegna hirðuleysis sjálfra okkar, og stund um verður Guð að hegna okkur fyrir syndir.,- vegna þess að Guð agar þann, sem hann elskar, Einnig verður Guð að leiða okkur gegn um erfiðleika, til þess að þroska lyndiseinkunn okkar, og. gera okkur hæf til þess að vinna það verk, sem hann vill að við vinnum, og loks gera okkur hæf til að erfa Guðs ríki. 1 Hebr.abréfinu lesum við: "Þ'ótt hann son- ur væri, lærði hann hlýðni af því sem hann leið," og "hann var fullkominn gjör með þjáningum." Ef það hefur verið nauðsynlegt fyrir Jesúm, sem var hinn hreini syndlausi Guös sonur, að læra hlýðni og fullkomnast svo hann gæti verið höfundur hjálpræðis vors, mun þá ekki miklu fremur vera nauðsynlegt fyrir okkur, að ganga í gegn um slíkar reynslur, En svo varð Jesús einnig að líða og deyja til þess að aðrir fengju að lifa, og þannig verða .eftirbreyt- endur hans að líða stundiim, til þess að aðrir geti orðið frelsaðir frá synd og dauða. Það er að vísu satt, eins og við höfum athugað, að börn Guðs verða að smakka sorg og þjéningar hér í þessu lífi, en jafn satt er það, að Guð hefur lofað að vera með þeim í sérhverri neyð. "Óttist ekki," segir Drottinn, "því að eg er með þér, þát ekki hugfallast, því að eg er Guð þinn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bænavikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bænavikan
https://timarit.is/publication/1870

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.