Úrval - 01.03.1969, Blaðsíða 92

90
var allur í uppnámi. Stundum lá
vel á honum, en stundum var hann
ofboðslega niðurdreginn og miður
sín. Hann sagði, að það væri aðeins
tímaspursmál, hvenær útsendarar
Cosa Nostra fyndu hann.
Ótti Valachi var alls ekki ástæðu-
laus. Alríkislögreglan hafði komizt
að því, að meðan Valachi dvaldi í
fangelsinu í Westchestersýslu, hafði
Cosa Nostra tekizt að rekja slóð
hans til New Yorksvæðisins og að
samtökin höfðu lagt 100.000 dollara
til höfuðs honum. í janúar árið
1963 var hann svo fluttur til fang-
elsisins í Fort Monmouth í New
Jersey, þar sem fanga er gætt
geysilega vel.
Þegar lá sem allra verst á Vala-
chi, æddi hann fram og aftur um
klefagólfið og keðjureykti. Þá varð
honum tíðrætt um það, hversu þýð-
ingarlaust það væri að reyna að
brjóta vald samtakanna á bak aft-
ur. „Þessi Cosa Nostra er eins og
önnur ríkisstjórn!" hrópaði hann
þá oft. „Samtökin eru of stór og
voldug. Hvaða þýðingu hefur það,
þó að ég sé að skýra ykkur frá
þeim? Það hlustar enginn á ykkur.
Það mun enginn trúa þessu.“
ANNAR HEIMUR
Joseph Valachi fæddist þ. 22.
september árið 1904 í Austur-Har-
lem á Manhattan í New Yorkborg.
Þar má enn finna leifar af ítalskri
„nýlendu", sem eitt sinn var afar-
fjölmenn. Foreldrar hans komu frá
Napoli á Ítalíu. Þau átti' 17 börn.
Aðeins 6 þeirra lifðu uppvöxtinn
af. Valachi var næstelztur. Hann
ÚRVAL
minnist bernsku sinnar á eftirfar-
andi hátt:
„Faðir minn vann baki brotnu,
en hann drakk of mikið, og móðir
mín var alltaf með glóðarauga.
Hverfið var fjári slæmt í þá daga,
og maður gat varla labbað þar um
án þess að eiga á hættu að verSa
fyrir byssukúlu. Faðir minn varð
að borga dollara á viku fyrir
„vernd“. Annars hefði söluvagninn
hans verið eyðilagður.
Við vorum fátækasta fjölskyldan
í gervöllum heiminum, a. m. k.
fannst mér það. Ég bjó á ýmsum
stöðum í uppvextinum, en alltaf
einhvers staðar við Eystra 108.
stræti eða nálægt því. Sg skal lýsa
íbúðinni okkar. Hún var bara þrjú
herbergi, ekkert heitt vatn og ekk-
ert bað. Klósettið var frammi í
forstofu. Eina upphitunin kom frá
ofni í eldhúsinu. Við komum heim
með timburdrasl og kol, sem við
tíndum saman á ruslahaugunum.
Við geymdum þetta í herberginu,
sem ég og bræður mínir sváfum í.
Það varð svo svart á veturna, að
herbergið var fullt af þessu drasli
alveg upp í loft. Móðir mín notaði
sementspoka fyrir lök. Hún saum-
aði þá saman.“
Fyrstu útistöður Valachi við lag-
anna verði höfðu verið fólgnar í
því, að hann skrópaði í skólanum
og var tekinn fastur af eftirlits-
manni. Þá slapp hann með aðvör-
un. Þegar hann var 11 ára, lamdi
hann einn kennara sinn í augað
með steini og var þá sendur á heim-
ili fyrir drengi, sem voru annað-
hvort munaðarlausir eða algerir
vandræðadrengir. Þaðan var hon-