Úrval - 01.03.1969, Qupperneq 100

98
ÚRVAL
relli Valachi til íbúðar við Bronx-
árbrautina, en íbúð þessa hafði
Cosa Nostra valið og búið húsgögn-
um.
Castellammaresestríðið hélt
áfram allt árið 1930 og fram á árið
1931. Um 60 féllu í valinn á stræt-
um amerískra borga, áður en því
lauk. Valachi fór nú að hafa nána
samvinnu við Maranzano, og hann
átti aðild að nokkrum „kassastykkj-
um“ (morðum). Svo kom að því,
að það fór að halla á Masseria og
Maranzano fór að ná yfirhöndinni.
Allmargir liðsmanna Masseria
sneru við honum bakinu, en nú fór
að síga á ógæfuhliðina fyrir ýmissi
þeirri glæpastarfsemi, sem Masser-
ia og menn hans höfðu rekið. Það
var fyrst þá, að Valachi fór að
heyra um, að „orðrómur væri á
ferðinni um friðarumræður.“
En Maranzano gat ekki samið við
keppinautana, meðan „Jói hús-
bóndi“ var enn á lífi. Að lokum
sneru tveir af helztu stuðnings-
mönnum Masseria við honum bak-
inu. Það voru þeir Luciano og
Genovese, menn, sem hann hafði
treyst einna bezt. Þetta fór fram
með mikilli leynd. Þeir lofuðu að
láta ráða Masseria af dögum, en
þess í stað samþykkti Maranzano
að binda endi á stríðið.
„Jói húsbóndi“ vissi í rauninni
aldrei, hvað varð honum að bana.
Luciano bauð honum eitt sinn í
kvöldmat á veitingahúsi úti á
Coneyeyju fyrir utan New York.
Og samkvæmt hinni opinberu lög-
regluskýrslu var hann „skotinn í
bakið og höfuðið af óþekktum per-
sónum" þ. 15. apríl árið 1931.
„HÚSBÓNDI ALLRA HÚS-
BÆNDA“
Þannig varð Salvatore Maran-
zano óvéfengjanlega æðsti yfirmað-
ur hinna ítölsku undirheima 1
Bandaríkjunum. Jafnskjótt og hann
komst til valda, var tekið til í óða
önn að skipuleggja Cosa Nostra á
nýtízkulegan hátt. „Herra Maran-
zano kallaði saman fund í stórum
sal í Bronxhverfinu,” segir Vala-
chi. „Salurinn var troðfullur. Við
vorum þarna a. m. k. 409 eða 500.
Það var alveg troðfullt hús. Trúar-
legar myndir höfðu verið festar upp
á veggina, og það var kross yfir
pallinum í enda salarins, þar sem
herra Maranzano sat. Hann hafði
látið skreyta salinn svona, svo að
ókunnugir héldu, að við tilheyrðum
einhverju trúarfélagi.“
Er hér var komið sögu, hafði
Valachi frétt ýmislegt um uppruna
og stöðu Maranzano. „Hann fædd-
ist í þorpinu Castellammare og
hafði komið hingað vestur eftir
fyrri heimsstyrjöldina. Hann var
menntaður maður. Hann hafði lært
til prests í gamla landinu, og hann
talaði sjö tungumál. Hann var al-
veg óður aðdáandi Júlíusar Cæsars,
og það var jafnvel herbergi heima
hjá honum, sem var troðfullt af
bókum, sem voru allar um Cæsar.
Það var einmitt úr þessum bókum,
sem hann fékk hugmyndina um hin
nýju, skipulögðu samtök."
Maranzano tilkynnti það á fundi
þessum, að hann yrði „Capo di tutti
Capi“, „húsbóndi allra húsbænda“,
innan hreyfingarinnar. Undir stjórn
hans skyldu verða nokkrar „fjöl-
skyldur“, sem hver skyldi hafa