Úrval - 01.03.1969, Side 107

SKJÖL VALACHI
105
rekstri spilavélanna. En borgar-
stjórinn hafði tilskipun þessa að
engu og sendi hópa lögreglumanna
út um alla borg til þess að mölva
spilavélarnar mélinu smærra, hvar
sem þær fyndust.
Costello varð hissa og hneykslað-
ur á þessum „ólöglegu" aðförum, en
gafst upp og flutti allan reksturinn
suður til New Orleans í Louisiana-
fylki. Nú höfðu þeir Valachi og
Doyle misst helztu tekjulind sína,
og báðu þeir því Genovese um leyfi
til þess að fá hlutdeild í „númera-
svindlinu“. Og Genovese veitti leyfi
þetta.
„Skírteinisleikurinn“, eins og
númerasvindlið er stundum kallað,
er kannske einfaldasta fjöldafjár-
hættuspilið, sem hefur nokkru
sinni verið fundið upp. Sá, sem vill
veðja, þarf ekki annað en að leggja
fram kvartdollara eða hærri upp-
hæð, velja sér síðan þriggja stafa
tölu frá 000 til 999 og sjá síðan til,
hvort hún kemur heim og saman
við vinningstölu dagsins, sem er allt-
af þriggja stafa tala, sem er venju-
lega valin eftir veðtölum frá viss-
um skeiðvöllum. Stærðfræðilegu
líkurnar gegn því að vinna er auð-
vitað 1000 á móti 1, en upphæð
vinningsins er aldrei meira en 600
á móti 1.
Þessi „veðleikur“ hefur alltaf
verið mjög vinsæll meðal tekju-
lágra stétta, og tóku hin skipulögðu
glæpasamtök undirheimanna að
veita honum vaxandi athygli, strax
eftir að vínbanninu var aflýst og
þeir misstu þar feitan bita úr aski
sínum. Hann hefur haldið áfraih
að blómstra sem hreinræktuð
svikastarfsemi æ síðan glæpasam-
tök náðu tangarhaldi á honum.
Álitið er, að gróðinn af „veðleik“
þessum nemi nú a. m. k. 250 millj-
ónum dollara árlega í New York-
borg einni. Þar er án efa um að
ræða helztu uppsprettu mútufjár
lögreglunni til handa. I sumum lög-
regluhverfum í New Yorkborg eru
15—20 staðir, þar sem tekið er við
veðmálum. Aðeins einn slíkur stað-
ur getur þurft um 2000 dollara í
mútufé mánaðarlega, eigi að vera
unnt að reka starfsemina án af-
skipta lögreglunnar.
Valachi gat ekki fengið hlutdeild
í hinni þrautskipulögðu starfsemi
númerasvindlsins, fyrr en Genovese
hafði lagt blessun sína yfir slíkt.
Að vísu var enn einnig um að ræða
nokkra „veðbanka", sem unnu
sjálfstætt, „veðbanka", sem Vala-
chi kallaði „ólöglega". En þeir gátu
ekki orðið aðilar að hinum ákveðnu
vinningsnúmerum, sem númera-
svindlasamtökin tóku ákvörðun um
öðru hverju. Og oft fengu þeir
mikla fjárhagslega skelli í sam-
bandi við slíkar ákvarðanir.
Þegar Valachi fékk hlutdeild í
,,númerasvindlinu“, voru vinnings-
númerin tekin frá veðtölum á
skeiðvöllum New Yorkborgar. Það
var að vísu ekki hægt að ráða þeim
tölum, en hinn árlegi veðreiðatími
í New York var þá miklu styttri en
hann er núna. Og þegar hann var
á enda, voru vinningsnúmerin
fengin frá samanlögðum veðtölum
á öðrum skeiðvöllum, þar sem
undirheimalýðurinn réð oft lögum
og lofum og gat þannig ráðið tölum
þessum.