Úrval - 01.03.1969, Side 119

SKJÖL VALACHI
117
að allt sé löglegt á yfirborðinu.
Hann fer að tala um það við okk-
ur, að Frank Costello hafi svo sem
rétt fyrir sér í ýmsum efnum, en
hafi samt rangt fyrir sér, hvað
Willie snerti. Hann segir, að þetta
með hann Willie sé auðvitað
skrambi leiðinlegt, en hann segir,
að verði honum leyft að þvæla
svona áfram um allt mögulegt, þá
muni hann enda með því að koma
okkur öllum í klípu. Nú, fræið fer
auðvitað að vaxa, eftir að því hef-
ur verið sáð. Og brátt hefur orðið
samkomulag um það meðal „Comm-
issione", þ. e. meðal allra „hús-
bændanna" í Cosa Nostra, að Vito
hafi rétt að mæla.“
„Samningurinn" um morðið á
Willie Moretti var „opinn“, eins og
það er kallað. Valachi gefur frek-
ari skýringu á þessu orðatiltæki
með því að bæta við: „Sko, það
stendur hverjum sem er til boða að
kála Willie.“ Það vildi nú samt svo
til, að það var Johnny Robiletto,
sem var gefið þetta tækifæri, en
hann hafði einu sinni verið félagi
Valachi í okurlánastarfseminni. Og
þ. 4. október árið 1951 skutu þeir
Robiletto og „nokkrir aðrir með-
limir“ Moretti til bana inni á veit-
ingahúsi einu í New Jerseyfylki.
„Willie fékk andskoti fína jarð-
arför, allt á kafi í bílum og blóm-
um,“ segir Valachi. „Og þegar því
var öllu saman lokið, sagði Vito
jafnvel: „Guð veri sálu hans náð-
ugur.“ Nú er komið að því, sagði
ég við sjálfan mig! Vito er nú bú-
inn að fá sitt tækifæri upp í hend-
urnar, og nú þýtur hann af stað eft-
ir hlaupabrautinni.“
Næstu árin þar á eftir styrkti
Genovese valdaaðstöðu sína á allan
hátt og ávann sér að nýju tryggð
og hollustu fyrri „liðsforingja"
sinna, þar til það kom loks að því,
að hann réð að nýju einn yfir sinni
450 manna „fjölskyldu". Hann hafði
ýtt Costello frá húsbóndasætinu, en
það var ekki nóg. Hann langaði
ákaft til þess að geta skreytt sig
gamla titlinum „Capo di tutti Capi“,
húsbóndi allra húsbænda. En Cost-
ello var honum samt enn Þrándur
í Götu á því sviði, þar eð hann var
ennþá alger einvaldur yfir risa-
vöxnu fjárhættuspila- og veðmála-
veldi, er teygði anga sína um ger-
vallt landið, algerlega óháð „fjöl-
skyldunni". Costello naut því mik-
illar virðingar meðal annarra „hús-
bænda“ Cosa Nostra. Genovese
ákvað því að losna nú við hann.
Um klukkan 11 fyrir hádegi 2.
maí árið 1957 kom Costello að stóru
byggingunni, sem hann bjó í við
Vestra-Miðgarðsstræti á Manhattan.
Hann heyrði rödd kalla: „Þetta er
til þín, Frank!“, þegar hann gekk
þvert yfir anddyri byggingarinnar.
Costello sneri sér við, einmitt þeg-
ar hleypt var af byssu. Það var
farið með hann á sjúkrahús. And-
lit hans var útatað í blóði. En þar
kom í ljós, að kúlan hafði aðeins
sært höfuðkúpuna ofurlítið að ut-
an.
Genovese varð að horfast í augu
við þann möguleika, að Costello
reyndi nú að hrifsa völdin af hon-
um, fyrst svona fór. Costello var
sem sagt enn sprelllifandi. Daginn
eftir skotárásina fór Genovese því
með 40 manna lífvörð heim á heim-