Úrval - 01.11.1969, Qupperneq 110

108
geimflugi, og tilraunum, sem beind-
ust að því að líkja eftir öllum að-
stæðum í geimflugi.
Við sátum um stund í dagstof-
unni eftir kvöldmatinn og röbbuð-
um saman í ró og næði. Þá hóf ég
máls á einu uppáhaldsumræðuefni
mínu, þ. e. að verkfræðingar og
vísindamenn séu orðnir of sérhæfð-
ir.
„Það eru alltof margir verkfræð-
ingar, sem vita ekkert um tónlist,
bókmenntir eða aðrar listir," sagði
ég. „Fjöldi þeirra hefur jafnvel
aldrei lagt stund á erlend tungu-
mál.“
Neil hafði jafnvel ekki fyrir því
að svara þessum órökstuddu at-
hugasemdum mínum. Hann labbaði
yfir að arninum, tók upp þrjár
styttur, sem Randy hafði komið með
frá Grikklandi, og fór að þýða
grísku áletranirnar á þeim. Eg hef
einnig heyrt hann ræða eðlisfræði-
formúlurnar, sem liggja til grund-
vallar tilraununum með mið-
flóttaaflshringekjuna. Þetta sýnir
allt saman, að menntun hans er
mjög víðtæk.
Neil heimsótti okkur oft næstu
vikurnar, og þeir Randy ræddust
oft við yfir kaffisopa í dagstofunni
okkar langt fram á nótt. Eftir eitt
slíkt umræðukvöld fann ég brotinn
kaffibolla, sem Neil hafði misst á
eólfið.
Eg var næstum búinn að gleyma
bessu.m atburði, þegar sendill frá
verzlun einni kom með stóran, hvít-
an pakka til mín. Eg opnaði hann.
og í honum voru tvö bollapör af
nákvæmleea sömu gerð og kaffi-
rt"llið mitt. Neil hafði lagt þessa
ÚRVAL
sérstöku gerð á minnið og pantað
sams konar bollapör.
Nú þegar nýir stórviðburðir á
sviði hinnar æsandi geimvísinda-
þróunar gerast hver af öðrum, verð-
ur mér stundum hugsað til þessarar
hugulsemi Neils. Og mér hlýnar um
hjartaræturnar við þessa minningu.
Það var eitthvað svo jarðbundið og
mannlegt við þessa gjöf. Mér þyk-
ir það bara svo leitt, að ég skyldi
ekki merkja annan bollann sérstak-
lega til minningar um þetta, í stað
þess að setja þá hjá hinum, svo að
nú er ómögulegt að þekkja þá í
sundur. En auðvitað vissi ég það
ekki þá, að Neil yrði valinn til þess
að stjórna Apollo 11 í tunglferð-
inni.
SÝNINGARSALUR RANDY
Einn af kennurum mínum við há-
skólann hélt því eitt sinn fram, að
góður höfundur mundi aldrei nota
lýsingarorðið „ólýsanlegt“. Hann
sagði, að höfundur ætti að geta lýst
hverju sem er. En þessi kennari
hafði bara aldrei séð það herbergi
á heimili okkar, sem Randy notar
sem vinnustofu.
Þegar bezt lætur, lítur herbergið
út eins og bókasafn, sem hefur ný-
lega eyðilagzt í sprengingu. Þar
getur að líta 20 ára árangur af upp-
lýsingasöfnun og starfi, sem hefur
verið helgað því að bjarga því, sem
er ekki unnt að bjarga. Þar eru
hrúgur af kortum, minnisblöðum,
uppdráttum og teikningum af loft-
þrýstingi gufuhvolfs, töflum yfir
þyngd og magn ýmissa efna, kort-
um af fiölmörgum stöðum, þar á
meðal af óravíddum geimsins. Þar