Úrval - 01.03.1976, Blaðsíða 11

Úrval - 01.03.1976, Blaðsíða 11
DULARFULLT NET UM HEIMINN 9 sína kennin'gu, áður en þeir vissu um kcnningar hinna löngu dauðu spekinga. Var það aðeins tilviljun? Fyrsta hnattlíkanið, sem þeir Gonsjaroff og félagar settu saman var tólfstrendingur, búinn til úr fimmhyrndum pjötlum. Næsta líkan, sem var fullkomnara, gerðu þeir á sama hátt en bættu síðan við tutt- ugstrcndingi. Mynd af hnettinum, með hvítum og svörtum netum teiknuðum inn á, gefur hugmynd um uppbygginguna. En hvers vegna var nauðsynlegt að sína gamalkunna hnöttinn okkar sem fjöl- strending? Það er á flestra vitorði, að jörðin okkar er langt frá því að vera algerlega hnött- ótt. Hún er eins og henni hafi verið þrýst saman frá báðum pólum, og raunar má finna á henni fleiri sköpunarlýti, sé miðað við hið fullkomna kúlulag. Einu sinni voru þessi lýti meira áberandi. Ástæðurnar eru augljósar. Sólkerfið myndaðist úr ryki og gasskýj- um, sem mynduðu eins konar kekki. Hver kökkur stækkaði smátt og smátt, eítir því sem hann hlóð á sig minni og stæ'rri ögnum, sem á vegi hans urðu — loftsteinum og að því er virðist einnig smástirnum. Á þessum tíma var jörðin ekki cinu sinni jafn kúlulaga og hún er þó núna. I fyrstu var hún nær því að vera fjölstrendingur en kúla. Sé þelta rétt, má kannski búast við því, að hið upprunalega strendingslag sé til, enn þann dag í dag. Kannski falið? lir þá hugsanlegt, að útlínurnar séu jafn reglulegarog á 12 og 20 strenda krystaln- um okkar? Þcgar krystall myndast al örsniáu korni. Einkennileg tilviljun: Þessi fundur, sem rekja má aftur í römmustu forneskju, minnir á njjasta jarðlíkan víswdamann- anna fnggja og kemur fyllilega heim við heimsmynd þeirra. halda strendingar hans lögun sinni og hlutfalli, þótt krystallinn stækki. Vita- skuld gat jörðin ekki fylgt svo nákvæmu kerfi. Á hinn bógínn getur tilorðning jarðarinnar ekki hafa verið fullkomið öngþveiti. Óreiðan svonefnda, sem kom í kjölfar reglubundinnar endurtekningar, fylgdi sínum lögmálum. Hver voru þau? Þau voru skýrð með annarri kenningu. Járngrýti finnst ekki eins og því hafi verið dreift af handahófi um allan hnött- inn. I rauninni myndar það þrjú risastór belti umhverfis jörðina, að dómi Mikhails Kalganoffs, vísindamanns við náttúru- fræðideild sovésku akademíunnar. Það furðulegasta er þó, að Nikolai Gonsjaroff vissi ekkert um þess háttar lilgátur, þegar hann gerði líkan sitt af hneilinum. Ilann hafði engan áhuga á vandamálum jarðfræði eða jarðeðIisfræði.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.