Úrval - 01.03.1976, Blaðsíða 28

Úrval - 01.03.1976, Blaðsíða 28
26 ÚRVAL sem gætu átt við veiðihund. En ég hef ekki gefist upp ennþá...” Henry Junes hafði mestan hluta lífsins átt sér draum. Til fjórtán ára aldurs hafði hann átt heima í sveit, þar sem hann eyddi mörgum unaðs- legum eftirmiðdögum á kanínuveið- um með veiðihundinum sínum og uppáhalds veiðitækjum. En þegar faðir hans dó, varð hann að flytjast til bæjarins með móður sinni til að vinna fyrir lífsnauðsynjum. Henry vann margt srnálegt meðfram skói- anum. Síðar fór hann I kvöldskóla og varð bankastarfsmaður, þar sem hann sá mikla peninga, en varð ekki eigandi nema lítils hluta þeirra. Hann sat 35 ár á sömu skrifstofunni, við sama skrifborðið og.vann sömu verkin — dag eftir dag, mánuð eftir mánuð, ár eftir ár. En drauminn átti hann allan tímann: Einn góðan veðurdag myndi hann flytja út í sveitina aftur og upplifa dýrðardaga æskuáranna. Og nú, þegar hann var orðinn sextíu og sex ára gamall, hafði hann keypt sér hús — á eyðijörð, þar sem allt var í niðurníðslu og þessvegna ekki mjög dýrt, en býli var það samt! Það voru ekki margar kanínur á enginu, en aftur á móti hafði hann á gönguferð- um sínum rekist á stóra hópa af lynghænum og skemmt sér konung- lega, þegar hann sá þær ganga á vængjunum. Hann hafði líka keypt sér góða haglabyssu. En hund? Hann átti engan, og hund eins og hann langaði til að eiga var ekki auðvelt að fá, jafnvel þótt hann ætti fyrir honum. Og svo höfðu örlögin sent þennan dásamlega veiðihund af himnum ofan og látið hann lenda hjá þeim, eins og hann hefði alltaf átt þar heima. Junes hafði frá byrjun gert sér grein fyrir, að hann yrði að setja tilkynningu í blöðin varðandi hund- inn. Það var skylda hans og hann skammaðist sín fyrir að vera ekki búinn að því. Auðvitað myndi eigandinn vilja fá svona fallegan hund aftur, hugsaði hann — og hann fann, að honum leið ekki rétt vel. Nokkrum dögum síðar var aug- lýsing komin í dagblaðið svohljóð- andi: FUNDIÐ. HUNDUR. AF- HENDIST EIGANDA EFTIR NÁ- KVÆMRI LÝSINGU. Vika leið og enginn spurði um hundinn. Svo keyrði ókunnugur bíll upp að framhlið hússins. Junes hafði verið að búa til eplasafa og konan hans var í þessu að koma úr ávaxta- garðinum með svuntuna fulla af plómum. Ókunni maðurinn gekk til þeirra. Þau sáu að hann var hávaxinn, og bros hans var drengjalegt, en þau tóku líka eftir því að önnur jakkaerm- in var tóm. ..Afsakið að ég trufla,” sagði hann. ,,Ég kem til að... Nei, eplasafi!” greip hann fram í fyrir sjálfum sér og flautaði eins og skólastrákur. ..Dásamlegur, nýr epla- safi!' ’ Junes sótti glas og fyllti það úr
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.