Goðasteinn - 01.09.1966, Qupperneq 8

Goðasteinn - 01.09.1966, Qupperneq 8
ekkert, sem hægt var að átta sig á nema kýrnar. Þær bauluðu á sínum tíma eftir gjöfum og mjöltum og migu allar í senn í flórinn, um leið og þær stóðu upp til að kalla eftir sínu. Ég spurði nágranna minn, hvað hans klukka hefði kostað. „Níu krónur“, sagði hann. Já, níu krónur, ég átti aðeins tvær krónur. Fyrir upptíninginn minn og reyfið mitt gat ég fengið þrjár krónur. „Ætli ég fái lánað til haustsins uppá fjórar krónur"? spurði ég einn samferðamanninn. Hann kvaðst ekki vita það en ekki væri það óhugsandi, ég skyldi færa það í tal við kaupmanninn. Það þótti mér nú þyngri þrautin, ég hafði heyrt föður minn tala um, að erfitt væri fyrir þá að fá lán, sem lítið ættu til. Nú var röðin komin að mér að verzla. Þess skal getið, að þetta var ekki aðalverzlunin, heldur verzlaði hér nýkominn kaupmaður, Gunnlaugur að nafni, og gerðu margir sér vonir um, að samkeppni við gömlu verzlunina mundi verða til þess að bæta verzlunina á Höfn. Þessi verzlun lifði stutt og gerði ekkert gagn, verzlunarlega séð. Hér átti ég lítið að verzla, enda var ég fljótur. I fyrstu var ég feiminn við búðarmanninn, en það hvarf fljótt, er ég fór að kynn- ast honum meir. „Ætlarðu sjálfur ekki að verzla neitt“? spurði búðarmaður. 1 þessu bar verzlunarstjórann að. „Hann á hér engan reikning“, sagði hann. Það kom hik á mig: „En heyri þér, ég ætla að kaupa fyrir tvær krónur og svo“. „Og svo“? hafði hann eftir með óþolinmæði, eins og hann hefði ekki tíma til að sinna fátæk- um, óframfærnum dreng. „Og svo er upptíningurinn minn heima“. En sú fíflahreinskilni að segja ekki ull í staðinn fyrir upptíning, en til lukku talaði ég svo lágt, að kaupmaðurinn heyrði ekki eða gaf því ekki gaum. „Hvað ætlarðu að fá fyrir krónurnar"? spurði hann. „Klukku“, sagði ég. „Klukku"? kváði kaupmaður hissa. „Ekki færðu hana fyrir tvær krónur“. Ég þóttist vita það. „En svo er ullin mín heima og svo“. „Og svo hvað“ sagði kaupmaður. „Og svo skal ég láta lambið mitt í haust“. „Þú átt hér engan reikning“, sagði hann, „og svo lána ég ekki svona unglingum“. Svona unglingum, hvað þýddi þetta? Var ég nokkuð öðruvísi en aðrir unglingar? Ætli kaupmanninum hafi mislíkað við mig, eða var ég of heimtufrekur. Nú hélt ég, að mér hefði dottið það rétta í hug. Var ég fátækari 6 Goðasteinn
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100

x

Goðasteinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.