Goðasteinn - 01.09.1966, Qupperneq 10

Goðasteinn - 01.09.1966, Qupperneq 10
sem fátt getur veitt sér, og þess efnaða, sem getur veitt sér allt, jafnvel drengnum sínum sætindi og ýmsan óþarfa. Ég hafði ekki hugsað um að kaupa sætindi eða neinn óþarfa, aðeins eitthvað, sem glatt gæti foreldra mína, þegar heim kæmi, eitthvað, sem gat sett ofurlítinn svip á fátæklega baðstofuna heima, og klukka á laglegri hillu fannst mér mundi gera það. Mér varð litið við. Ég sá þá, að þeir feðgar voru að pakka niður klukkunni, sem ég hafði augastað á. Ég spurði drenginn, hvort hann ætti klukkuna. Já, hann sagði, að pabbi sinn hefði gefið sér hana, til þess að hafa í herberginu sínu, sér leiddist svo að vera klukkulaus, þegar hann væri einn. „Þið eigið kannski ekki aðra klukku“, sagði ég. ,,Jú, pabbi og mamma eiga sitt úrið hvort og svo er stóra klukkan í baðstofunni". Ég gekk þegjandi út. Enginn gaf fá- tæklega drengnum, í heimaunnu, grófgerðu fötunum gaum, nema ef einhver hefði þá hent gaman að því, hvað hann væri luralegur. Um það hugsaði ég þó ekkert, en í sál minni brann heitt bál, tilfinn- ingar mínar kyntu látlaust að þeirri hugsun að reyna að verða sjálf- bjarga maður, sem gæti á einn eða annan hátt unnið framtíð- inni gagn. Nú varð mér reikað að búðardyrum aðalverzlunarinnar. Kannski ég fari þar inn og kaupi fyrir krónurnar mínar. Verzlunarstjóri þar var Þórhallur Daníelsson, kunnur fyrir lipurð í viðskiptum. Ég gekk þar inn. „Hér fást víst kvenklútar, ofanábindur meina ég, og munntóbak“. Já, það var til. Afgreiðslumaðurinn spurði, hvort ég ætti stúlku eða væri farinn að brúka tóbak. Ekki kvað ég það vera, ég ætlaði að færa foreldrum mínum þetta. Honum fannst ég ótrúlega hugulsamur. Klúturinn kostaði 50 aura og ein lykkja af tókbaki krónu. Fyrir aurana, sem af gengu, keypti ég kandís. Nú datt mér í hug að spyrja, hvort ekki fengist hér klukka. Jú, klukkur voru til. Ætli kaupmaðurinn vildi taka eina frá og geyma fyrir mig til haustsins. Búðarmaðurinn gekk inná kontór til kaup- mannsins og sagði honum frá ósk minni. „Varst þú að biðja um klukku“, spurði kaupmaður, um leið og hann gekk að búðarborð- inu, þar sem ég stóð. Ég játti því, ef hún fengist geymd til hausts- ins, ég gæti ekki borgað hana fyrri. „Það er sjálfsagt að gera það fyrir svo myndarlegan pilt.“. Hann sagði búðarmanninum að taka 8 Goðasteinn
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100

x

Goðasteinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.