Goðasteinn - 01.09.1966, Page 11

Goðasteinn - 01.09.1966, Page 11
eina klukkuna frá, pakka henni inn, skrifa nafn piltsins á pakkann og koma með hann inn á kontór. Við þessi málalok varð ég glað- ari en orð fá lýst. Eg hélt út í góðu skapi og lofaði Þórhall kaupmann. Að kvöldi þessa dags var haldið af stað heimleiðis úr kaup- staðnum. Áð var yfir lágnættið í Árnaneslandi. Um háttamálin, næsta kvöld, komum við heim. Ég var glaður, þegar ég kom heim, yfir að geta glatt foreldra mína og annað heimafólk af klukkunni. Það var líka eins og allir hefðu heimt mig úr helju úr þessari fyrstu langferð minni. Um haustið fékk ég klukkuna og gat þá borgað hana. Ég fékk fimm krónur fyrir sumarullina mína og fjórar krónur fyrir lambið mitt um haustið. Klukkuna borgaði ég því af eigin ramleik. Mér er enn glögg í minni ánægjustundin kvöldið, sem klukkan var fyrst sett á hilluna í baðstofunni á Hala. Mér fannst baðstofan þá, þó fátækleg væri, orðin að stórhýsi. Þannig hafði þá þessi ósk mín rætzt, af því ég var nógu duglegur að berjast fyrir henni. Síðan þetta gerðist, hefur margt skeð, árin hafa liðið og ég elzt. Tímanum hefur að ýmsu leyti tekizt að setja sín mörk á mig. Marga kaup- staðarferðina hef ég farið, en aldrei kem ég svo í búð, að ég minnist ekki með sjálfum mér fyrstu kaupstaðarferðarinnar minnar. hún hefur verið ein af lærdómsríkustu stundum lífs míns. Hún kenndi mér, hve mikil nauðsyn er að stríða mót erfiðleikum, sem mæta. Kjarkur og festa eru beztu bjargvættir, þegar stormurinn stendur í fangið. Hún vakti þá hugsun hjá mér, að meiri þörf væri á að fórna einhverju í þágu umbótanna, sem örfa skapandi hugsun, en eyða því í nautnir eða gálaust tildur. Lengi voru það mestu ánægjustundir mínar, þegar ég kom inn frá vinnu á kvöldin, að ræða við konu mína og börn um á hvern hátt við gætum heppilegast framkvæmt það, sem heimili okkar mætti verða til farsældar og komandi kynslóð að gagni. En ef ég fann, að kjarkinn ætlaði að bresta, þá varð mér litið uppá vegg- inn, þar sem gamla klukkan stóð, klukkan, sem ég fórnaði einu sinni aleigu minni fyrir. Voru slögin hennar virkilega að telja æviárin mín og minna mig á, hvað mikið ég ætti ógert? Skrifað 1933, þá í anda unglingsins. S. Þ. Goðasteinn 9

x

Goðasteinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.