Goðasteinn - 01.09.1966, Page 46

Goðasteinn - 01.09.1966, Page 46
Fari hann á mis við mæðu og þjóst maðurinn lyndisfíni. Jón kvað um mann, sem ég hcf ekki heyrt nafngreindan, er hann kom inn frá gegningum í vetrarkulda: Kaldur ertu, kunningi, karlmannlegur ertu. Ekki þarf að mýgja að þér, þó frostið að þér herði. Þá er nú þrotið, það sem ég kann af vísum Jóns salta, en sjálf- sagt hefur hann ort mikið meira, og það má nærri geta, að mörg stakan hafi gleymzt, því ekkert af þeim hefur verið skrásett fyrr en löngu eftir hans dag. ☆ ☆ ☆ Vísur Einars á Heiði Bjarni Einarsson og Rannveig Jónsdóttir bjuggu á Heiði á Síðu á fyrri hluta 19. aldar. Tveir synir þeirra báru Einarsnafn. Einar eldri dó um tvítugt. Hann var gáfaður og skáldmæltur vel. Einu sinni kom förukona að Heiði og fékk gistingu. Morguninn eftir gekk Einar snemma út, kom brátt inn aftur og bauð góðan dag. Förukonan spurði: „Hvernig er veðrið, drengur minn“? Einar svaraði: Hann er farinn að hýra sig, hitann gjörir ei bresta. Finnst mér núna fyrir þig ferðaveður bezta. Förukonan svaraði: „Ég held ég fari ekki, fyrr en ég er búin að fá góðgjörðir hjá henni móður þinni“. Einari varð þá að orði: í gærkvöldi fékkstu fullt fyrir málin bæði. Nefna má ei nokkurn sult. Nú er endað kvæði. Sögn frú Steinunnar Ólafsdóttur í Neðri-Mörk á Síðu. 44 Goðasteinn

x

Goðasteinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.