Goðasteinn - 01.03.1972, Side 88

Goðasteinn - 01.03.1972, Side 88
sem fyrr segir. Hér sakna ég eins: gamla búmarksins, sem suður- bæjarbændur á Skála merktu með marga búshluti sína. Búmarkið nefndist kló. Það má m. a. sjá í Skógasafni á kaffikvörn úr búi Einars Sighvatssonar og Arnlaugar Sveinsdóttur á Yzta-Skála, afa og ömmu Gísla á Skála, en smíðaár kyrnunnar fellur saman við fyrstu búskaparár þeirra. Þess ber að geta í þessu sambandi, að móðir mín, Kristín Magnúsdóttir (f. 1887), sem ólzt upp hjá Jóni Einarssyni og Kristínu Björnsdóttur foreldrum Gísla á Skála, man ekki eftir búmerkinu þar á trogum eða byttum en því betur á byrðarnálum og högldum. Skyrkyrnan ber safnnúmer 170. Skyrkyrnan frá Skála er í alla staði ágætur fulltrúi þeirra áhalda, sem íslenzk skyrgerð bvggðist á. Skógasafn á fulla samstæðu þeirra, lyfjadallinn, skyrgrindina, togsíuna og ker og sái við hæfi. Súrnar- ker frá Jóni Ólafssyni í Mörtungu á Síðu, smíðað af langafa hans, Ásgrími Bjarnasvni í Ytri-Dalbæ, ber því vitni, að ekki fór öll skyrgerð landsins fram með sama hætti. í því keri var flóaða mjólkin sett saman dag frá degi óhleypt, utan í fyrsta skipti. Var þá jafnan hellt á disk eða annað ílát svo sem minnst hræring kæmi á hlaupið, er undir var. Tappagat er niður við botn til að nota, er tappað var af mysu eða sýru. Um þessa skyrgerð eru m. a. til orðin súrn og sjálfhleypa. Sumar konur höfðu þann hátt á að hleypa hverja flóningu, áður en hclit var í kerið. Skyldur þessari skyrgerð var ámatur í Norður-Múlasýslu o. v., þar sem steypt var saman í ker nýmjólk sauða. Greining skyrgerðar af þessum toga á heima á öðrum stað. Ekki er úr vegi að lokum að víkja að gömlu Skálakyrnunni í starfi: Veturinn var liðinn hjá, kýrnar græddar af jörðunni og frá- fátrur á næsta leiti. Mál var til komið að fara að þrifa til skyr- kyrnurnar og búa þær undir starfið eftir vetrarhvíldina. Hleypis- iðrið var tekið ofan af snaganum og lagt í lyfjadallinn, þar sem það var bleytt upp. Verst var að eiga ekkert skyr í þétta. Ekki var hægt að nota fornskyrið í skyrkerinu, e.t.v. var nágranna- konan búin að hleypa, og þá var hægt að senda til hennar eftir þétta, en ella var það ráð helzt fyrir hendi að hleypa mjólkurögn þéttalaust í aski eða öðru smáíláti og reyna að fá þétta út úr því. Flóningarpotturinn er tekinn fram. Vel varð að hreinsa hann 86 Goðasteinn

x

Goðasteinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.