Goðasteinn - 01.03.1973, Blaðsíða 20

þrautseig til ábúðar. Heyskapur er þar reytingssamur, inn á milli
ása og á láglendi. En samt sem áður hafa búið í Rauðholti efn-
uðustu bændur og mestir búmenn í Hjaltastaðaþinghá, fyrst
ísleifur Egilsson, fæddur 1772. Hann var hættur að búa, þegar
ég man fyrst eftir, var þá um áttrætt. Hann var spurull karl og
nokkuð einkennilegur. Björn Ólafsson lætur hann segja við Grýlu,
þegar hún heimsótti hann:
Mikil ósköpin eru þér stórar.
Þurfið þér ekki ósköp að éta?
Var svona fólkið í fyrndinni áður?
Hafði ég þessa helzt til getið.
Þessi voru börn ísleifs: Guðmundur, bjó lengi í Fossgerði í
Eiðaþinghá. Sonur hans er Friðrik, nú gamall bóndi í Lyon Co.
í Minnesota. Annar sonur ísleifs var Egill, sem bjó í Rauðholti
eftir föður sinn, var mesti búhöldur, og hvað sem á gekk í harð-
indum í Hjaltastaðaþinghá, hallaðist aldrei búskapur hans, hafði
alltaf heyin á mis frá árinu áður, og ef hann hjálpaði öðrum um
hey í harðindum, lét hann þá borga sér með heyi. Hann lét
sjaldan kindur í kaupstað nema það væri til þess að fá peninga
fyrir til að leggja í sparisjóð sinn. Börn Egils voru Ármann á
Snotrunesi og Sigurborg kona Sigurðar Þorkelssonar frá Njarðvík.
Þeirra son: Þorkell bóndi hjá Leslie í Saskatchewan. Dætur ís-
leifs í Rauðholti voru: Guðrún, hana átti Árni Bjarnason bróðir
Jóns í Breiðuvík. Árni andaðist á sóttarsæng sinni 1845, en
rúmum hálfum mánuði seinna drukknaði Guðrún kona hans í
Selfljóti. Með henni drukknuðu barn hennar eitt og Pétur Bjarna-
son bróðir hins látna manns hcnnar. Synir þeirra eru: Pétur, einn
af frumbyggjum við íslendingafljót, Egill bóndi hjá Leslie. Hann
ólst upp hjá nafna sínum og móðurbróður í Rauðholti og líktist
honum í því, sem að búskap laut.
Guðríður, önnur dóttir Isleifs, giftist Magnúsi Grímssyni,
bjuggu um hríð í Gagnstöð. - Solveig, kona Snæbjarnar Magnús-
sonar á Hrafnabjörgum. Dóttir þeirra, Ingibjörg, nú gömul ekkja
eftir Jón Hallsson frá Mársseli í Jökulsárhlíð. Þau bjuggu mörg
ár í Winnipeg.
18
Goðasteinn