Goðasteinn - 01.03.1973, Síða 25

Eftir frásögn Sæbjarnar hefi ég mestalla þessa punkta um þá
feðga, síra Hjörleif og son hans síra Einar.
Síra Einar þjónaði litla hríð Hjaltastað eftir dauða föður síns,
og bjó þá á Ketilsstöðum. Eftir að hann fór, var Hjaltastaður
veittur síra Jóni Guðmundssyni frá Skeggjastað á Ströndum.
Guðmundur faðir hans var bróðir Benedikts Jónssonar Gröndals
skáldsins og síra Þórarins í Múla, sem orti Tíðavísur, föður síra
Benedikts í Eydölum. Síra Jón var fríður sýnum, vel meðalmaður
á vöxt, þýður í viðmóti. Hann var skáld einsog frændur hans
og orti ýmislegt, og sá ég í æsku sumt af því, sem skrifað hafði
verið. Kona hans var Margrét, dóttir síra Stefáns Einarssonar á
Sauðanesi og Önnu, dóttur Halldórs Vídalíns á Reynistað. Þegar
síra Jón var ungur, áður en hann vígðist, kól hann á fæturnar, á
ferð yfir Holtavörðuheiði. Það leiddi til þess, að það varð að
taka af honum tærnar. Hann lá í sárum á Grenjaðarstað og orti
þá ljóðabréf til unnustu sinnar. Þar í er þetta:
Þó Grenjaðarstaður hylji hér
hruman kropp í vetur,
innri maður minn hjá þér
mikið glaður unir sér.
Þau síra Jón og Margrét voru aldrei rík. En tóku þó nokkur
fátækra börn og ólu upp heiðarlega. Fósturson þeirra var Snorri
Rafnsson, sem átti Kristínu Björnsdóttur frá Klúku, sem áður er
getið. Hann var vel gefinn maður að andlegu og líkamlegu at-
gjörfi; bcztur söngmaður í sveitinni. Annar fóstursonur þeirra var
Sigurður Jóhannesson frá Hrollaugsstöðum, látinn í Kaupmanna-
höfn fyrir fáum árum, mjög auðugur maður.
Börn síra Jóns og Margrétar voru: Stefán, vígðist aðstoðar-
prestur til föður síns að Hjaltastað 1844; Þórarinn, hann var mjög
myndarlegur maður að sjá og hefir, að ég hygg, verið gáfumaður,
cn var hneigður fyrir óreglu og tók ekki fasta lífsstefnu; Anna,
seinni kona Björns á Bóndastöðum, Björnssonar Skúlasonar á
Selstöðum í Seyðisfirði. Ein af dætrum þeirra er Margrét, kona
Péturs Jónssonar frá Bót í Hróarstungu. Þau hjón hafa lengi búið
við Milton í Norður Dakota, fluttust til Ameríku 1876.
Goðasteinn
2.3