Goðasteinn - 01.03.1973, Síða 55

jarðneska tilverusvið sátt við allt og alla. Eitt af gjöldum þeim,
cr lífið krafði þau um, var að sjá á bak efnilegum syni, er þau
unnu hugástum. Þá kvöð inntu þau svo fallega af hendi, að hún
getur verið öðrum til lærdóms.
Þannig minnist ég eftir margra ára fjarveru frá æskuslóðunum
hins þögula og duglega bændafólks, er átti hina trúarlegu full-
vissu, sem var því styrkur í daganna þrautum. Blessuð veri í
vitund minni minning þess.
Oddgeir í Tungu:
Rammaslagur
Stórt er sárið á Eyjanna grónu grund.
Gjörningahríð er í bæ.
Nú er sem streymi blóðfoss úr bergsins und,
byltist í reiðan sæ.
Þrumur og eldingar skella um skýjabök,
skjálfa himinn og jörð.
Surtur og Ægir þreyta hin tröllauknu tök,
tryllt er sú glíma og hörð.
Hvað ert þú maður? Örsmár mót ógnum tveim,
átökum sævar og báls.
Goðasteinn
53