Goðasteinn - 01.03.1973, Side 91

Um Ebenezer gullsmið
Ebenezer Guðmundsson gullsmiður á Eyrarbakka læröi gull-
smíði hjá Ólafi í Tungu. Ólafur var þá í Þorlákshöfn og eftir
það var hann á Eyrarbakka. Ebenezer var húsmaður í Geldinga-
holti. Þaðan fór hann á þjóðhátíðina 1874 og heyrði þá fyrst
hornablástur og fjórraddaðan söng og varð yfir sig hrifinn. Fossa-
niður og vatnaniður lét honum í eyrum eins og músik á leiðinni
heim. Kona Ebenezers var Sesselja Ólafsdóttir frá Geldingaholti.
Um skeið bjó Ebenezer í Hreiðurborg í Flóa. Kynntist hann
þá Einari umboðsmanni í Kaldrananesi og urðu þeir vinir. Frá
Hreiðurborg fiutti Ebenezer, er hann varð gestgjafi á Kolviðar-
hóli. Frá Kolviðarhóli flutti hann á Eyrarbakka, þar sem hann
rak lengi vinnustofu fyrir gullsmíði. Á seinni árum fékkst hann
mjög við úrsmíði (úr og klukkur). Um hann orti Guðjón Ólafs-
son verzlunarmaður þessa vísu:
Sínkt og heilagt sigurverkið sá kann laga,
margan bætir manna baga
merkishöndin sniildarhaga.
Ebenezer smíðaði koffur, stokkabelti, nælur, skúfhólka og fing-
urbauga. Ebenezer sonur hans á vélahring smíðaðan af honum.
Ebcnezer notaði ódýra málmblöndu (tannbak) í hringa handa
erfiðismönnum, sem þess óskuðu, en handa konum þeirra smíð-
aði hann gullhringa.
Ebenezer átti tvö langspil, og cr annað þeirra á Þjóominja-
safninu. Það var venja hans á sunnudagsmorgnum að færa konu
sinni og börnum kaffi í rúmið en síðan tók hann til við að leika
á langspilið og syngja sálmalög niðri í stofu.
Sögn Ebenzer Ebenezerssonar.
Goðasteinn
89