Goðasteinn - 01.06.1974, Page 8

Goðasteinn - 01.06.1974, Page 8
„Þoka sest á Þríhyrning, það mun vita á landsynning,“ sögðu Landeyingar í gamla daga. Þegar rifinn er vangi og búið að taka roðið af, kemur í ljós þunn himna, aðeins þykkari í annan endann, og heitir hún kerl- ingarsvunta. Mun hún eitt elsta tæki til veðurspár hér á landi. Þegar þú ert búinn að losa svuntuna, bregður þú henni upp í þig og bleytir hana hæfilega í munnvatni þínu, tekur hana svo út úr þér og lítur á hana fyrir birtuna. Ef hún stendur bein, er veðurspáin góð, en lyppist hún út af, veit það á rok og rigningu. Skúr, sem gengur fljótt yfir, er kölluð skvumpa. Sumir segja skumpa. í léttum éljagangi er haft á orði, að hann rokki á átt- inni. Þegar norðanátt með frosti hefur staðið um hríð, fer veðrið smám saman að ganga niður og hlýna. Útlitið breytist, einkum fer austurloftið að verða skafið (austanhreinn) og sjávarhljóðið að færast austur, og brátt tekur austanátt völdin. Regnboginn er, e.ins og flestir vita, einnig kallaður friðarbogi. Hann er brú milli himins og jarðar. Þegar þú sérð hann, áttu að segja: Friður á milli Guðs og manna, friður á milli himins og jarðar. Ef þú getur komist undir endann á regnboganum, máttu kjósa þér eina ósk. Hún rætist þó ekki, ef hún er öðrum til meins. Algengt var að tala um klæddra manna veður í Landeyjum. Við hugdeigan mann var sagt: „Það er nú ldæddra manna veður.“ Var þá ætlast til að hann drifi sig af stað. Hitt gat líka vcrið, að heimilisfólk vildi halda í þann, sem var að búa sig af stað, og segði: „Þú fcrð ckkert í þessu veðri.“ Hann var þá vís til að segja: „Það er klæddra manna veður,“ og rauk af stað. Þá hafði maðurinn líka klætt af sér kuldann. Séu húsdýr, hundur eða köttur, með hlaup og ærsl, er sagt, að það lciki undir þeim vindur. Og reynist það rétt, að þá hvessir. Ef köttur situr malandi og þvær sér aftur fyrir eyra, veit það á góðviðri. Svcimi kjói yfir engi og væli, veit það á rosa, cnda oft nefndur vætukjói. „Þegar spóinn vellir graut, þá er úti vorhörkur og vetrarþraut.“ Ymsir hafa talið að lómurinn væri spáfugl. Mér hefur alltaf virst hann lifa fyrir líðandi stund, en rödd hans er mikil og breyti- 6 Gudasteinn

x

Goðasteinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.