Goðasteinn - 01.06.1974, Síða 15

Goðasteinn - 01.06.1974, Síða 15
Rifinn vangi Vangi cr hálfur þorskhaus. Þegar rifinn cr vangi, er byrjað á því að skera af kjaftabeinið og losa kjaftólina frá skoltinum. Þá er krumminn skorinn af og tekin úr honum kvörnin. Kverksiginn £r þá tekinn líka. Þar næst er roðið rifið af. Flestir láta augað fylgja. Koddinn er losaður næst, en hann liggur að kinnfiskinum. Svo er bógurinn tekinn. Hann liggur í bugðu við augað. Nú cr kerlingarsvuntan rifin upp, þunn roðhimna, aðeins þykkari í annan enda. Gert var hlé, þegar kom að henni, því spá þurfti í hana fvrir veðrinu, og hefur því áður verið lýst. Nú er losað um kinnfiskinn. Undir honum er lostætur biti, sem heitir bjalla. Öðru megin á kinnfiskinum er þunn brún, lygabarðið, og engum holl, enda sniðin burt og fleygt. Næst er vanganum snúið við og gómroðið rifið af. 1 því er svartur blettur, nefndur skolla- blettur, talinn óætur. Dálítill fiskbiti er undir roðinu. Heitir hann gómfiskur. Kýrfiskur er svo fremst við góminn. Fiskkvarnir voru notaðar sem leikföng af börnum, sem m.a. röðuðu þcim í langar raðir á gólfi sem aðhaldi, er þau ráku fé sitt í rétt. Margt var sér til gamans gert í gamla daga að því, er sagnir herma, meðal annars að rífa hertan lönguhaus, hníflaus og fatalaus og ekki talið á færi annarra en hraustra manna. Tálknvængjum var haldið t.il haga vegna kerlingarprjónanna, sem hafðir voru til þcss að spýta með fyrir grjúpánslanga og stundum fyrir hnokka á rokkinn. Til þeirra var einnig gripið til að sópa með kvarnarstokkinn ef ckki var handbær sporður af hcrtum fiski. Sandvirki Til voru svonefnd sandvirki. Þau voru lík klyfbera en bogarnir tveir, festir við hliðarfjalirnar að framan og aftan. Þá voru tveir járnkrókar á hvrri hlið. Á þá voru fiskkippur hengdar, er stóð í flutningi fisks frá sjó. Undir virkjunum var þófi stoppaður með búkhári eða ullarhnaki. Ein virki sá ég með þófa úr mel- rótum og nefndist hann melja. Hann var stangaður með þræði svo melurinn færðist ekki til. Utan yfir melnum var pokastrigi. Hann var orðinn gatslitinn, og stóðu tjásur út í gatið. Goðasteinn 13
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.