Goðasteinn - 01.06.1974, Blaðsíða 66

sé fyrir fram, að manni verði fótaskortur á svellinu, enda verður
naumast í þessu tilfelli um beinbrot eða slíkt slys að ræða, vonan<ri
ekki nema skrámur, sem ég tel þá nefndinni skylt að piástra, mér
að kostnaðarlausu!
Er þá þessum formála lokið, svo skemmtilegur sem hann er,
eða hitt þó heldur.
í sjálfu sér væri ekki úr veg.i við þetta tækifæri að bregða upp
nokkrum svipmyndum frá liðinni tíð um verslunarhætti hér í
Vík um og upp úr síðustu aldamótum. Ætla ég, þrátt fyrir allt
að gera tilraun í þá átt, þó vitanlega verði efnið slitrótt og þær
myndir, sem ég leitast við að draga fram, ófullkomnar og móðu-
kenndar.
Liggur þá nokkuð be.int við, að árið 1907 verði mér einna
minnisstæðast í því efni, því það ár, í maímánuði, byrjaði ég sem
stráklingur á 13. ári að afgreiða í búð Brýða kaupmanns hér í
Vík.
Skip verslunarinnar, ,,lsafold“, sem var lítið gufuskip, var
lagst hér úti á Víkinni snemma að morgni. Var skipið að venju
með allar vor- og sumarvörur vcrslunarinnar. Sjór var ekki fær
til uppskipunar, en fór batnandi.
Jenscn, skipstjóri á ,,lsafold“, spurðist fyrir á merkjamáli með
flöggum, hvenær byrjað yrði á uppskipun. Var honum svarað úr
landi, cinnig með flöggum, að líkur væru til þess að það yrði upp
úr hádegi.
Jensen skipstjóri var vel miðaldra maður, snaggaralegur karl,
nokkuð harður á brúnina og húsbóndi á sínu heimili af gamla
skólanum. Fylgdist hann vel með öllu og lét vel í sér heyra ef
eitthvað fór úrhendis, ekki kannski alltaf á góðri íslensku, t.d.
urðu venjulegast pokar að púkum o.s.frv. - Annars var hann að
mörgu leyti besti náungi. Flund stóran og mikinn hafði hann á
skipi sínu. Var hann tilbúinn í allt eftir bendingu skipstjóra. Var
ekki laust við að sumir hefðu beig af seppa og þó sérstaklega
við krakkarnir, þegar Jensen kom með hann með sér hér í land.
Þegar eftir merkjasendinguna úr landi, voru hraðboðar sendir
ýmist gangandi eða ríðandi um allan Mýrdal, út og austur, til að
smala mannafla til uppskipunarinnar, því enginn var hér þá sím-
64
Goðasteinn