Goðasteinn - 01.06.1976, Qupperneq 10

var það verst að allt vatn í bænum var að þrjóta og raunar þrotið
í lokin. Um nóttina kl. 2 var að mestu komið logn. Þá klæddi ég
mig, var ekki sofnuð, hafði áhyggjur af vatnsleysi næsta morgun.
Vakti ég Gísla Þorsteinsson, uppvaxtarpilt á Uppsölum og bað
hann að koma með mér eftir vatni. Ég klæddi mig í karlmanns-
buxur og setti á mig loðhúfu. Við tókum tvær skjólur hvort, Gísli
þær stærri og ég minni. í lægðinni framan við vatnsbólið var
snjórinn í mitt læri manni.
Mikið var ég sæl, þegar ég lagðist fyrir aftur. Ég efast um að
konur nútímans séu sælli, þegar þær eru að snúa vatnskrananum og
vatnið rennur þar um með hraða, innanhúss. Tréskjólur voru þung-
ar, þegar þær voru orðnar klepraðar af frosti. Blikkfötur voru ekki
komnar í brúk á þessum tíma.
Ekki alls fvrir löngu heimsótti mig Þorsteinn Guðmundsson
frændi minn, fyrrum hreppstjóri á Reynivöllum. Hann sagði þá:
„Finnst þér ekki munur á þægindunum nú eða þegar þú varst að
bera vatnið úr Uppsalaá?" Hann sagðist einu sinni hafa spurt
Gísla minn, hver hefði vatnssóknina hjá honum, og Gísli hefði
sagt: „Það kemur nú mest á hana Ingunni mína að bera vatnið
í bæinn“, en marga vatnsskjóluna sótti hann þó. Aldrei hef ég
fundið til gigtar í handleggjunum, fyrr en nú í vetur að ég hef
fengið smástingi í þá. Minn góði læknir Kjartan Árnason, sem
öllum vill hjálpa, segir mér að hætta að prjóna, en ekki dugar það,
því þá sofna ég uppisitjandi í stólnum.
Eitt var það, hvað átakanlega skorti oft eldivið seinni part vetr-
ar, einkanlega hjá fjárfáum bændum, kannski með stóra fjöl-
skyldu. Konur og börn voru að rífa upp grámosa út á Hraunum,
þurrka hann og bera heim í pokum. Hann var hafður til eldsneytis
með viðarlurkum, sem lumið hafði verið rifið af handa kúnum
til heysparnaðar.
Á einum góðum morgni, áður en lýsti af degi, kom Páll bóndi
á Skálafelli og guðaði á glugga á Uppsölum. Við vorum í svefni.
Erindi Páls var að fá leyfi til að fá sér viðarhríslur á Fellsmýri,
tvo hestburði. Uppsalir áttu skógarítak á Fellsmýri. Um kvöldið
kl. 9 kom Páll að Uppsölum með tvo hesta undir viðarböggum
og baðst gistingar. Var þá komin ausandi austan rigning, en glaða
8
Goðasteinn