Goðasteinn - 01.06.1976, Síða 75

við einn eða tvo daga. Þar kom, að þolinmæði þraut og Magnús
bjóst með mcnn sína í sandinn.
Magnús var lagheppinn, en í þetta skipti sló honum upp hvað
eftir annað, uns hann sagði, að ekki myndi annað þýða, en fara
heim og bíða eftir séra Páli skálda. Magnús kom heim að áliðnum
degi. Var átt þá að ganga í austur. Scra Páll bcið hans heima,
nýkominn að austan. Magnúsi varð að orði, er þeir höfðu hcilsast:
,,Nú komstu heldur seint, áttin er að ganga í austrið og sjóveður
búið.“ Séra Páll hafði þá fá orð, cn gckk út og upp á heygarð og
fylgdu börn Magnúsar honum. Þar mælti séra Páll þetta af munni
f ram:
Guð ég bið að gefa leiði,
Guð, um þína náð ég beiði,
Guð, bænheyrðu góður mig,
Guð, burt forða grandi og mæðu,
Guð, álíttu mína ræðu,
eg nú trcysti upp á þig.
LJm nóttina gekk hann hægur til fjallsins, svo Magnús fékk
Ijúft leiði og brúsandi byr út í Eyjar, daginn eftir.
Sögn Valdimars Guðmundssonar frá Kílhrauni á Skeiðum,
29. ágúst 1968. Þ. T.
Goðasteinn
73