Goðasteinn - 01.06.1978, Qupperneq 14

og var á Sigríðarstöðum til að hirða þær. Voru ærnar langt fram
á vor. Sama ár voru Skúla sendar 30 ær úr Bárðardal og lá ekkert
annað fyrir þeim en hnífurinn. Var þeim vel borgið.
Skógarhlíðar voru með öllum hlíðum á Sigríðarstöðum upp í
grjót. Þar var skógur höggvinn og gert til kola. Allt afkvisti var
flutt heim á hestum. Skógurinn var hvarvetna til mikilla hlunninda.
Mestur og frægastur skógur í Fnjóskadal var Vaglaskógur. 1 til-
efni af áttræðisafmæli séra Sigtryggs Guðlaugssonar á Núpi í Dýra-
firði, er minnst var í útvarpinu veturinn 1943 segir frú Helga að
þá hún var ung stúlka á Sigríðarstöðum hafi hún farið til að vera
með öðru fólki við útför á Ulugastöðum. Hafi þar verið séra Sig-
tryggur, þá í skóla. Er fólkið reið frá kirkjunni og hélt hópinn
hafi verið farið af baki við hæsta tré í Vaglaskógi og sungið. Hafi
Sigtryggur stýrt söngnum. Hafði þetta verið siður að fara af baki
við tréð og syngja þar.
Gestkvæmt var oft á Sigríðarstöðum. Þegar fóllc var sest að á
kveldin, var guðað á gluggann og á vetrum biés gesturinn oft á
rúðuna. Sást þá inni að úti var andað á gluggann. Fór svo venju-
lega einhver af vinnumönnum til dyra og kom aftur inn með slcila-
boð til húsbænda um að gestur bæði um að fá að vera. Var það
jafnan auðsótt. Piltarnir máttu þá oft fara út til að taka við hestum,
koma þcim í hús og gefa. Gestirnir komu venjulega að vetri inn
alsnjóugir og freðnir. Skófu stúlkurnar af þeim snjó í bæjardyrum
og síðan lá leiðin til stofu eða baðstofu, þar sem dregin voru vos-
kiæði af mönnum. Eldakona fór til eldhúss til að taka upp eld og
sjóða mat. Gat þetta gengið fram á nótt ef gestirnir komu seint.
Búin voru upp rúm í baðstofu, einkum ef gestir voru innansveitar-
mcnn.
Sjaldan var gestur nema einn dag um kyrrt nema svo bæri til
að illviðri gengju. Sérstök gestaþjónusta var á bænum og hafði hún
engan heimilismann í þjónustu. Mátti hún oft bæta skó ferðamanna
og þurfti þá stundum að bleyta þá upp, svo hægt yrði að koma því
við að bæta þá. Þessu fylgdi þá einnig að þurrka og verka plöggin.
Kom fvrir að þurrka varð öll föt gesta utast sem innst.
Ferðamenn bar oft að á daginn og þágu kaffi og fengu heytuggu
handa hestunum. Oft bar þá einnig til að ditta þurfti að skóm gesta.
Báru stúlkur sig oft illa undan þessu, þegar menn komu og settust
12
Goðasteinn