Goðasteinn - 01.06.1978, Blaðsíða 38

Sigurður á Brúnum féll frá mjög fyrir aldur fram 1936 og þótti
að héraðsbrestur. Þremur árum síðar giftist Björg Sigmundi Þorgils-
syni frá Knarrarhöfn, skólastjóra undir Vestur-Eyjafjöllum. Fluttu
þau að Ásólfsskála 1940 og bjuggu þar líkt og við þjóðbraut þvera,
eins og segir í gömlum sögum, til 1964. Voru þau samvalin í því
að laða að sér gesti. Fóru þar jafnt saman rausnarlegar veitingar
og skemmtandi samræður. Asi og önn nútímans voru þá ekki búin
að trufla fólk svo messugestir á Skála gáfu sér góðan tíma til að
eiga fagnaðarstund á heimili Bjargar og Sigmundar. Þaðan á ég
margar góðar minningar og ekki dró það úr dvölinni að geta átt
sálufélag við Önnu Vigfúsdóttur, mágkonu Bjargar. Ekki metur
maður slík heimili að verðleikum fyrr en þau eru horfin af sjónar-
sviðinu.
Sigmundur Þorgilsson var kennari minn í barnaskóla, maður hug-
sjóna og framfara og lifði ætíð meir fyrir aðra en sjálfan sig. Hann
opnaði mér ungum í endursögn kennslu töfraheim íslendingasagna
og marga góða bók flutti maður heim með sér úr bókaskápum
kennslustofunnar á Ystaskála. Margar þeirra hafði kennarinn lagt
til hennar af eigin efnum.
Björgu kynntist ég best, er hún var orðin húsfreyja á Ásólfsskála.
Ljúfiyndi hennar og mannúð duldist engum. Öllum leið vel í ná-
vist hennar, mönnum, málleysingjum og jarðargróða. Garðurinn,
sem hún ræktaði framan við bæinn á Skála, bar henni best vitni.
„Margt eitt kvöld og margan dag“ hlúði hún þar að ungviði og
blómum og virtist þá gleyma heilsubresti og lúa.
Björg lifir áfram í góðri minningu ástvina og vina en miklu lengur
lifir hún í því, sem eftir hana liggur af andans mennt. Mörg ljóð
hennar hafa birst á prenti, önnur liggja í handritum. Einkenni þeirra
eru næm tilfinning fyrir máli og kveðandi og ljóðræn fegurð. Ritið
Goðasteinn geymir nokkrar minningar hennar, sem hún nefndi
Hagalagða úr Landeyjum (árg. 1973-1975). Bera þær í lausamáli
sömu einkenni og ljóð hennar og eru merkilegt framlag til þjóð-
háttasögu. Mega Landejdnga vel við una að eiga þann fulltrúa
máls og menningar, sem Björg var.
Fjölskyldan á Ásólfsskála flutti að Hellu 1964. Heimili hennar
þar hélt áfram að vera heimili Eyfellinga og annarra vina, en nú
tók að halla undan fæti. Sigmundur dó 1968. Áfram hélt Björg heim-
36
Goðasteinn