Goðasteinn - 01.06.1978, Page 42
alltaf að kippast við og hlaupa út úr götunni. Gcngur á þessu alla
leið heim. Hafði Sigmundur orð á þessu við mig og fannst atferli
klársins vera með ólíkindum. En svo segir hann: „Annars bað hann
Ólafur á Seljalandi mig fyrir hlut, sem rak þar á fjöruna. Ég ætla að
biðja þig að taka við þessu og láta það á góðan stað.“ Ég rétti
út höndina og tók við samanbrotnu bréfi, sem hann fær mér. í því
eru neðri kjálkar af manni og mjög greinilegt skarð í hökuna. Ég
horfði undrandi og hrygg á beinin sem hvíldu svo munaðarlaus í
hendi mér. Ég sveipaði um þau hvítu líni og signdi yfir.
Við hjónin fórum með kjálkabeinin út í kirkju og lögðum þau
á altarið þar sem þau lágu þar til sjórekni maðurinn var kistulagður.
Geta má þcss að neðri kjálkabeinin vantaði á hann, en þó mega
beinin, sem Sigmundur kom með, hafa verið af öðrum manni, en
saman fór þetta í gröfina. Talið var að maðurinn, sem rak upp á
Halann, hafi verið ungur sjómaður frá Vestmannaeyjum. Gröfin
hans er þó gröf óþekkta sjómannsins. Á leiðinu vaxa nú blóm, sem
á hverju sumri rétta krónur móti himni og sól.
III
Guðmundur dúllari
Á Barkarstöðu.m í Fljótshlíð hneig ævisól Guðmundar Árnasonar
dúllara til viðar. Þar áttu þá heima hjónin Tómas Sigurðsson og
Margrét Árnadóttir með börnum sínum. Sýndi þetta góða og gest-
risna fólk honum ætíð vinsemd og hlýju, sem yljaði barnshjarta
hans. Haft var eftir Guðmundi að á Barkarstöðum langaði hann til
að fá að deyja. Einhver hafði orð á því að svo víðförull maður sem
hann gæti orðið víðs fjarri þcim stað, þegar dauðinn kallaði. Taldi
Guðmundur um það engu að kvíða, sér myndi veitast þessi ósk, ,,og
ég er búinn að tala um þetta við hann Tómas minn,“ bætti hann
við.
Það var dag nokkurn í febrúar 1913 að Magnús Magnússon bóndi
á Strandarhöfði í Landeyjum var á heimleið utan Þverárbakka með
tvo til reiðar. Sér hann þá gangandi mann koma sunnan göturnar
og stefna að ánni. Þekkir hann að þar er Guðmundur Árnason á
ferð og hraðar sér í veg fyrir hann. Svo mörgum hafði Magnús fylgt
yfir Þverá, að hann vissi að það var þá ekki á færi gamalmenna
að vaða hana. Þegar þcir hittast, segir Guðmundur honum að hann
40
Goðastemn