Goðasteinn - 01.06.1978, Síða 42

Goðasteinn - 01.06.1978, Síða 42
alltaf að kippast við og hlaupa út úr götunni. Gcngur á þessu alla leið heim. Hafði Sigmundur orð á þessu við mig og fannst atferli klársins vera með ólíkindum. En svo segir hann: „Annars bað hann Ólafur á Seljalandi mig fyrir hlut, sem rak þar á fjöruna. Ég ætla að biðja þig að taka við þessu og láta það á góðan stað.“ Ég rétti út höndina og tók við samanbrotnu bréfi, sem hann fær mér. í því eru neðri kjálkar af manni og mjög greinilegt skarð í hökuna. Ég horfði undrandi og hrygg á beinin sem hvíldu svo munaðarlaus í hendi mér. Ég sveipaði um þau hvítu líni og signdi yfir. Við hjónin fórum með kjálkabeinin út í kirkju og lögðum þau á altarið þar sem þau lágu þar til sjórekni maðurinn var kistulagður. Geta má þcss að neðri kjálkabeinin vantaði á hann, en þó mega beinin, sem Sigmundur kom með, hafa verið af öðrum manni, en saman fór þetta í gröfina. Talið var að maðurinn, sem rak upp á Halann, hafi verið ungur sjómaður frá Vestmannaeyjum. Gröfin hans er þó gröf óþekkta sjómannsins. Á leiðinu vaxa nú blóm, sem á hverju sumri rétta krónur móti himni og sól. III Guðmundur dúllari Á Barkarstöðu.m í Fljótshlíð hneig ævisól Guðmundar Árnasonar dúllara til viðar. Þar áttu þá heima hjónin Tómas Sigurðsson og Margrét Árnadóttir með börnum sínum. Sýndi þetta góða og gest- risna fólk honum ætíð vinsemd og hlýju, sem yljaði barnshjarta hans. Haft var eftir Guðmundi að á Barkarstöðum langaði hann til að fá að deyja. Einhver hafði orð á því að svo víðförull maður sem hann gæti orðið víðs fjarri þcim stað, þegar dauðinn kallaði. Taldi Guðmundur um það engu að kvíða, sér myndi veitast þessi ósk, ,,og ég er búinn að tala um þetta við hann Tómas minn,“ bætti hann við. Það var dag nokkurn í febrúar 1913 að Magnús Magnússon bóndi á Strandarhöfði í Landeyjum var á heimleið utan Þverárbakka með tvo til reiðar. Sér hann þá gangandi mann koma sunnan göturnar og stefna að ánni. Þekkir hann að þar er Guðmundur Árnason á ferð og hraðar sér í veg fyrir hann. Svo mörgum hafði Magnús fylgt yfir Þverá, að hann vissi að það var þá ekki á færi gamalmenna að vaða hana. Þegar þcir hittast, segir Guðmundur honum að hann 40 Goðastemn
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.