Goðasteinn - 01.06.1978, Blaðsíða 55

Goðasteinn - 01.06.1978, Blaðsíða 55
glæpi, sem venjulega þurfa að sigla í kjölfar taumlausrar metorða- girndar. Henni hafði tekist að fá hann til að fallast á morðið, en hún efaðist um staðfestu hans og óttaðist að meðfætt eðli hans, sem var bæði viðkvæmara og mannlegra en hennar, mundi gera uppreisn og hindra það verk, sem áformað var. Þess vegna var það, sem hún sjálf með rýting í hendi nálgaðist hvílu konungs. Áður hafði hún séð fyrir því, að herbergisþjónum hans væti veitt óhóflega rnikið vín, svo að þeir sváfu ofurölvi og gjörsamlega hirðulausir um þær skyldur sem á þeim hvíldu gagnvart konungi. Þarna lá Duncan konungur í værum svefni og naut góðrar hvíldar eftir ferðaþreytuna. Og þar sem hún leit hann au^um, þá sýndist henni hann svo líkur föður hennar að hún missti móðinn við ódæðis- verkið og hvarflaði frá og gekk út til að ráðfæra sig við mann sinn. Hann var þá orðinn mjög hikandi og á báðum áttum, hvað gera skyldi. Honum fannst nú, að það væri margt sem mælti gegn þessu ódæðisverki. 1 fyrsta lagi, þá væri hann ekki aðeins þcgn þessa konungs, heldur einnig nákominn ættingi hans. Þá hefði hann verið gestgjafi konungs þennan dag og því væri það skylda hans samkvæmt lögmáli gistivináttunnar að loka dyrum fyrir morðingj- um og síst af öllu mætti hann sjálfur hnífi bregða. Einnig hugleiddi hann, hversu réttlátur og miskunnsamur konungur Duncan hefði verið, hversu ljúfur og nærgætinn gagnvart þegnum sínum og þá alveg sérstaklega gagnvart honum sjálfum. Þá mætti líta svo á, að konungar sem hann, nytu sérstakrar náðar og umhyggju á himn- um, og á þegnum þeirra hvíldi margföld hefndarskylda, væru þeir myrtir. Þar að auki væri hann sjálfur, sakir hylli og virðingarauka af hálfu þessa konungs, í miklu áliti og metum hjá öllum þorra fólks í landinu. Hversu mjög mundi orðstír hans verða flekkaður, ef hann yrði nokkru sinni bendlaður við svo hryllilegt morð. 1 þessu uppnámi og hugarangri fann frú Macbeth mann sinn. Var hann nú mjög tekinn að hallast að hinum góða málstað og vildi gjarna hverfa frá þessu fyrirhugaða illvirki. En þar sem hún var ckki sú kona, að auðvelt væri að snúa henni frá illu ætlunarverki, byrjaði hún óðar að fylla eyru hans með frýjuorðum og blása illum anda sínum í brjóst honum. Hún taldi upp heila herdeild af rök- semdum gegn því að hann hörfaði frá því verki, er hann hafði tekist á hendur, og benti honum á, hversu auðvelt þetta væri og tæki Goðasteinn 53
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Goðasteinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1897

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.