Úrval - 01.11.1977, Qupperneq 37

MÖNAKÖ MÆTIR TÍMANUM
35
besta sjúkrahúsið á Miðjarðarhafs-
ströndinni. Þó finnst sumum þetta
goldið of háu verði. Or skrifstofu-
gluggum Saint-Mleux sjáum við
brattar hlíðarnar með einbýlishúsum
úr brenndum leiri, sem falla eðlilega
í umhverfi sitt, en nær, aðeins til
hægri, er himingnæfandi háhús, sem
er í laginu eins og eggjabakki sem
stendur upp á endann. Saint-Mleux
fylgdist með augnaráði mínu, brosti
þurrlega og sagði: „Þegar maður ber
ábyrgðina á því að hýsa fólk og sjá því
fyrirvinnu, verður að fara bil beggja
milli fagurfræði og þróunar. ’ ’
Hlutum af Mónakó hefur svo
sannarlega verið spillt með háhúsa-
báknum. En sé gengið upp hæðina í
áttina að Spilavítinu er útsýnið yfir
samræmi sem sannarlega gleður
augað. Eigendur hótelanna, SBM,
hafa að vtsu fært aðbúnað sinn til
samræmis við kröfur tímans, en hafa
af mestu umhyggju gætt þess að
farga ekki fögrum húsaskreyting-
unum sem gerðar voru í samræmi við
tísku aldamótanna. Meira að segja
endurnýjuðu húsgögnin eru sam-
viskusamlegar eftirlíkingar af þeim
gömlu, meira að segja koparrúm-
stæðin í herbergjum. Þetta á að
mestu leyti einnig við hið sögufræga
Hotel de Paris, sem byggt var 1864
og er fágætt dæmi um gullöld
lúxushótelanna.
í spilavítinu hefur líka verið lögð
áhersla á að varðveita hið gamla þótt
bætt hafi verið við nýjum dráttum í
spilamennskuna. Til dæmis hefur
SBM á síðari árum tekið að efna til
hópflugs spilamanna frá flestum
heimshornum á afsláttarkjörum þar
sem ferðir og hótel eru innifalin í
miðaverðinu.Sumt af þessu fólki má
sjá standa frá morgni til kvölds á bör-
um, kaffihúsum eða tabac þar sem það
fóðrar spilakassana, hina svokölluðu
einhenm glæpamenn (one-armed
bandist), án afláts. Ef lukkuhjól
kassans stöðvar appelsínurnar, sítr-
ónurnar eða kirsuberin í réttri röð
borgar kassinn vinninginn út þegar t
stað, og gemr gefið allt upp í nokkur
hundmð franka.
Dag nokkurn settist ég inn á bar
skammt frá útimarkaðnum til að fá
mér glas af rosé. Allt í einu heyrði ég
notalegt glamur í peningum: Sá
einhenti í horninu hafði fundið sig
tilknúinn að borga út. Það var
ógerningur að sjá ekki líkinguna:
Peningunum rigndi af dimmbláum
himni miðjarðarhafsins eins og fyrir
töfra. Því jafnvel þótt andlitslyfting
eigi sér stað og breytingar megi
hvarvetna finna, er andi Mónakó
samur við sig — það er sérstakur
staður þar sem ferðamanninum gemr
fundist hann vera auðkýfingur — og
jafnvel verið það.
★
Hamingja er það, þegar gibsið er tekið af brotna fætinum og maður
getur klórað sér af hjartans lyst!
Mary Coen