Úrval - 01.11.1977, Blaðsíða 28

Úrval - 01.11.1977, Blaðsíða 28
26 URVAL scmi, og engu kynþokkafyllri en ávextirnir og grænmetið sem maður sér hellast úr allsnægtahorninu. Þær eru alltaf jafn sakleysislegar, í hvernig stellingu sem þær eru. En stríplur eru bara einn hluti af ótrúlegri framleiðslu Rubens. Hann málaði hundruð andlitsmynda, landslagsmynda, veiðimynda, hljóð- látra innanhússskreytinga. Fáir lista- menn hafa túlkað Krist af meiri innileik: Krist á krossinum, Krist tekinn af krossinum, Krist særðan lensu rómverjans. Við finnum þján- ingu holdsins í augunum og vörunum, í því hvernig höfuðið hallast, hvernig líkaminn verður máttvana. En leyndardómur áhrif- anna af myndunum er fólginn í þeirri hreyfingu, sem þær túlka, samspili efnis og lita — samspili trúarákafans. Enginn hefur unnið harðar að list sinni. Þótt listmálaragildið í Ant- werpen hafí opinberlega útnefnt Rubens meistara þegar hann var aðeins 21 árs, hélt hann áfram að nema og læra alla sína ævi. Um fimmtugt var hann enn að mála eftir myndum Titians og annarra til þess að bæta tækni sína. Hann var sannur snillingur og málaði ótrúlega hratt og hikaði aldrei, leiðrétti aldrei. Sagt er að eitt stærsta og dáðasta sköpunar- verk hans, Tignun töfranna, hafi tekið hann sex daga. Auk þess að vera í sérflokki við trönurnar var Rubens líka snillingur í annarri list: Listinni að lifa. Hann var mjög hamingjusamur í hjónabönd- um sínum og trúr konum sínum á tímum sem ekki höfðu slíkar dyggðir í hávegum. Börn hans virtu hann og elskuðu. Þegar hann dó, 62 ára að aldri, var allt fyrirfólk Antwerpen við útför hans. Rubens var ekki haldinn því ístöðuleysi, sem svo oft fylgir mikilli snilligáfu. Velgengnin spillti honum aldrei, og hann var jafn nákvæmur í venjum sínum og umgengni og spjaldskrárstarfsmaður. Hann hafði óhemju líkamsþrótt og fór á fætur klukkan fjögur á hverjum morgni, sótti morgunmessu og hófst svo handa. Meðan hann málaði hlýddi hann á dreng, sem hafði það embætti að lesa fyrir hann úr Tacitusi eða Pluarch. Um hádegi tók hann sér mathvíld og át mestan part græn- meti, því hann taldi að kjöt væri óhollt fyrir skapandi listamann. Klukkan fimm hætti hann að vinna. Þá var hann vís með að leggja á hest og fá sér reiðsprett í útjaðri Antwerpen. Síðar um kvöldið söfn- uðust vinir hans og fjölskylda saman til borðhalds og samræðna. Peter Paul Rubens var fæddur 1577 í Siegen í Þýskalandi, þar sem faðir hans, Antwerpenbúi — en Antwerpen var þá hluti af Hollandi — dvaldi í útlegð. Þetta var ekki giftusamt heimili. Faðir Peters Pauls hafði verið sekur fundinn um hórdóm og dæmdur til dauða. Kona hans lagði sig alla fram um að bjarga honum og fékk hann loks lausan úr fangelsi. Það má vel hafa verið þessi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.