Úrval - 01.01.1979, Qupperneq 96

94
ÚRVAL
til að losa fólk við slæma vana hafa
verið dregnar saman í nokkur atriði.
Mest um vert er að gera sér grein fyrir
að ávanar eru lærðir, og það sem
maður hefur einu sinni vanið sig á
getur maður vanið sig af. En það þarf
að finna sér ástæður. Og ég veit að
margir vilja ekki eyða nauðsynlegum
tíma, varkárni og óþægindum sem
fylgja til þess að losna við ávanann.
Nýlega sagði maður nokkur við
mig og hann þyrfti á hjálp að halda
til að geta hætt að reykja. Hann hafði
reynt það, en gat einfaldlega ekki
hætt. Eg spurði hann: ,,Ef ég segði
þér að konan þín og börn yrðu skotin
ef þú hættir ekki að reykja, myndirðu
þá ekki hætta? „Auðvitað myndi ég
gera það,” svaraði hann án þess að
hika. Fyrsta skrefíð til að láta af
slæmum vana er að finna ástæður og
magnaþær.
Það eru margar leiðir til þess.
Byrjaðu á að gera lista yfir ástæðurnar
fyrir því hversvegna væri æskilegt að
hætta einhverjum vana og annan lista
yfir hvað hann kostar þig óvéfengjan-
lega. Kona nokkur, sem var allt of
eyðslusöm langaði til að hætta þvx, en
tókst það ekki fyrr en hún fann út að
með því að eyða svona var hún óvitað
að refsa manninum sínum. Þegar hún
lærði að meðhöndla reiði sína á
annan hátt gat hún látið af þessum
vana.
Annað skrefið er að halda daglegan
lista, og taka nákvæmlega eftir
hvernig ávani þinn hagar sér. Taktu
hann svo miskunnarlausum tökum.
Reyndu að finna út annað til að
setja í staðinn. Ég veit að aðeins sá
sem hefur fundið sér gilda ástæðu
getur látið giftusamlega af ein-
hverjum vana, til langs tíma. Þess
vegna reyni ég að láta fólk finna út
hvað það vilji heldur venja sig á,
heldur en láta af.
Maður nokkur hafði þann vana
þegar hann kom þreyttur heim úr
vinnunni að fá sér snafs af viskí. Svo
datt honum i hug að hlaupa dálítinn
sprett í stað þess að fá sér neðan í því
— honum til furðu fann hann að
eftir háfrar stundar sprett, fann hann
til minni þreytu. Áfengisneysla hans
minnkaði til muna.
Ef aðrir vita eitthvað um þig munu
þeir nota það gegn þér. Þetta er ekki
svo vitlaus hugmynd ef þú ert að
spila. En í mannlegum samskiptum
eru það ekki þeir innilokuðu með
skelmissvipinn á andlitinu sem vinna.
Fólk sem er opið á venjulega fleiri
vini en þeir sem eru inni í sjálfum sér.
Þegar þú opnar ekki er engin smuga
fyrir aðra að komast inn. Hversvegna
ekki að gambla á að láta aðra kynnast
hvern mann þú hefur að geyma.
Það er líka mikilvægt að þeim sem
þykir vænt um þig viti hvernig þér
líður, hvort þú ert í góðu skapi eða
hvort liggur illa á þér. Kona nokkur
sagði mér hvernig þau hjónin hefðu
það. ,,Við vorum vön að rífast mikið,
eiginlega út af engu. Það fór eftir
skapinu. Svo var það einn daginn er
við fórum í dýragarð að ég tók eftir að